Вальцейка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Waltiko
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Walt + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Вальдзейка, Волдзік, Уладзейка, Валодка, Вайлодка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Вальцейка»

Вальцейка, Вальдзейка (Волдзік), Уладзейка (Валодка, Вайлодка) — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Вальціка або Вальдзіка (Waltiko[1], Waldiko) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) паходзіць ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[3].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Waldko (Waltko, Waldek, Waltek)[4].

У 1621 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Erhardus Waldeck, Saloviensis Borussus, у 1624 годзе — Fridericus Waldeck, Saloviensis Borussus, у 1642 годзе — Fridericus Waldeck, Saloviensis Prussus, у 1648 і 1651 гадох — Erhardus Waldeck, Tilsensis Borussus[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Упите Володъку Ятовтовичу два чоловеки (9 лістапада 1449 году)[6]; Стас Волтеиковичъ (1528 год)[7]; Воилодко Колъбовичъ (1565 год)[8]; wioskę Wołdziki nad rz. Czapunią, w starostwie lipniskim, w pow. oszmiańskim leżącą (23 лютага 1658 году)[9]; Mieszczanie JKm Miasta Mozyrskiego… Stephan Władeykowicz (20 кастрычніка 1670 году)[10]; Wołdziki (1744 год)[11].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

У 1586 годзе ўпаміналася сяло Вальдзейкі ва Ўпіцкім павеце[12].

На гістарычнай Ашмяншчыне існуе вёска Вольдзікі, у гістарычнай ПрусііВалдыкі, у былым Жамойцкім староствеВалодкішкі.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 463.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 355.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 279.
  5. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 219, 251, 282, 434, 497, 520.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 66.
  7. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 72.
  8. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 232.
  9. ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 110.
  10. ^ Собрание древних грамот и актов городов Минской губернии, православных монастырей, церквей и по разным предметам. — Минск, 1848. С. 312.
  11. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  12. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 7. ― Вильна, 1909. С. 117.