Сарэйка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Saricho
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Сар + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Сарака, Сарка, Зарык, Сярэйка, Серака, Шарэйка, Шарка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сарэйка»

Сарэйка (Сарака, Сарка, Зарык, Шарэйка, Шарка), Сярэйка (Серака) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Сарыка, Сарака або Серэка (Saricho, Saracho, Serecho[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -сар- (-сер-) (імёны ліцьвінаў Сарвід, Саргоўд, Сарман; германскія імёны Sarvidis, Saregaud, Saraman) паходзіць ад гоцкага і германскага sarwa 'зброя'[3].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Жарэйка (Żarejko)[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: des Schalauers Sarecka (1276 год)[5]; Ян Сореика[6], Олехно Сореикович[7], Юцъ Сареиковичъ[8] (1528 год); намъ Семашъко Серейковичъ (9 траўня 1540 году)[9]; у Полоцъку… Харка а Микиты Шарковичъ нивы… Шарковичовъ Харкова а Микитина (1 красавіка 1558 году)[10]; Onacz Sarko (2 траўня 1558 году)[11]; панъ Бальцеръ Серейко (13 студзеня 1671 году)[12]; Kaz Zaryk (1688 год)[13]; et Casimiri Serakiewicz — civitatis iuratorum (15 сьнежня 1712 году)[14].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Шарэйкі (Szarejko) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[16].

У 1585 годзе ўпаміналася мясцовасьць Шаркавічы (gruntu… Szarkowyczow) у Лідзкім павеце[17].

На 1904 год існавала сядзіба Шаркі ў Бельскім павеце, а таксама вёскі Лонскія Шаркі і Шарыкаўшчына (Шарыкоўшчына) у Парэцкім павеце Смаленскай губэрні[18].

На 1909 год існаваў хутар Шарэйкава ў Слуцкім павеце Менскай губэрні[19].

На гістарычнай Браслаўшчыне існуе мястэчка Шаркоўшчына, у гістарычнай ПрусііЗаркаў. Назву Шарэйкі маюць вёскі на гістарычных Амсьціслаўшчыне і Мазыршчыне.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1301.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 377.
  5. ^ Dukavičienė I. XIII amžiaus prūsų asmenvardžiai prūsų registre // Acta linguistica Lithuanica. T. 72, 2015. P. 235.
  6. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 101.
  7. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 161.
  8. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 166.
  9. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 96.
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 301.
  11. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 53.
  12. ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 246.
  13. ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 357.
  14. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 9. — Вильна, 1878. С. 312.
  15. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 69.
  16. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 806.
  17. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 320.
  18. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 83, 293, 298.
  19. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 217.