Рыдзіка
| Рыдзіка лац. Rydzika | |
| Redeco | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Rido + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) Rado + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рыдыка, Рыдык |
| Вытворныя формы | Радзіка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рыдзіка» | |
Рыдзіка (Рыдыка, Рыдык) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Рэдзека (Redeco) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рыд- (-рыт-) (імёны ліцьвінаў Рыдэль, Рытаўт, Зэгрыда; германскія імёны Riedel, Ritoldus, Segrida) паходзіць ад бургундзкага rîdan[2], стараісьляндзкага ridha, стараангельскага rīdan 'езьдзіць конна'[3], аснова -рад- (-рат-) (імёны ліцьвінаў Радзівіл, Раталт, Конрад; германскія імёны Ratwilius, Rattolt, Konrad) — ад гоцкага *rêþs[4], германскага rad- 'рада'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: реестръ списанья погорелыхъ в мястечку Салатахъ… Янъ Рыдикевичъ… Войтехъ Ридиковичъ… Мартинъ Рыдиковичъ (4 лістапада 1586 году)[6]; Adam Rydyk (2 сакавіка 1758 году)[7]; Andrzej Rydykiewicz (1782—1784 гады)[8].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
На 1903 год існавалі тры сядзібы з назвай Рыдыкішкі ў Новааляксандраўскім павеце[9].
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Nordhausen, 1856. S. 1205.
- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 143.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 190.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 193.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 223.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 35. — Вильна, 1910. С. 48.
- ^ Pabaisko dekanato vizitacija 1782—1784 m.: atlikta Vilniaus vyskupo Ignoto Jokūbo Masalskio parėdymu. — Vilnius, 2010. P. 304.
- ^ Алфавитный список населенных мест Ковенской губернии. — Ковна, 1903. С. 253.