Лодзейка
| Лодзейка лац. Łodziejka | |
| Hlodico | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Chlodio + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Лодзік, Ладыка, Лоцік, Лоцейка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Лодзейка» | |
Лодзейка (Лодзік, Ладыка), Лоцейка (Лоцік) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Лодыка, Лутыка, Лотыка або Хлодык (Hlodico[1], Luttiko, Lotichius[2], Claodicus) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова хлод- (лод-, лот-) (імёны ліцьвінаў Лодальд, Лодвік, Лодар; германскія імёны Lodoald, Lodwich, Loder) паходзіць ад германскага hluþa, hluda 'слаўны'[4].
У 1598 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Dauid Lotke, Regiomontanus Borussus, у 1604 годз — Jacobus Lotke, Regiomontanus Borussus[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Адамъ Лукашевичъ Ладыка (1567 год)[6]; kamienica Xiędza Ładzika… dom Stanisława Locikiewicza (1688 год)[7]; folwark i wioska Łodzikowsczyzna (1784 год)[8].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мацьвей Лодзейка — жыхар воласьці Беразьвечча (Полацкае ваяводзтва), які ўпамінаецца ў 1597 годзе[9]
- Іван, Андрэй, Цімох, Лявон, Дьмітры, Раман, Марк, Фёдар, Кузьма, Арцём, Астап, Сямён, Міхаіл, Антон, Грышка, Юрка, Якуб, Пракоп, Даніэль і Васіль Лодзейкі — жыхары сяла Абрубу (Браслаўскі павет), якія ўпамінаюцца ў 1652 годзе[10]
- Ян Лоцейка (Лацейка) — шляхціч Менскага ваяводзтва, які ўпамінаецца ў 1765 годзе[11]
- Мікалай Лоцейка (Лацейка) — шляхціч Менскага ваяводзтва, які ўпамінаецца ў 1787 годзе[12]
Лоцікі — парафіяне касьцёла ў Росіцы на 1861 год[13].
Ладыкі (Ładyka) — прыгонныя зь вёскі Пазьдзянятаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[14].
Лодыкі (Łodyka) — прыгонныя зь вёскі Драбышоў, Галімшчыны і Вігушкаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[15].
На 1906 год існавала вёска Ладзейкава ў Себескім павеце Віцебскай губэрні[16].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 363.
- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 162.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 849.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 164.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 141, 165.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 564.
- ^ Obst J. Rachunki miasta Wilna // Litwa i Ruś. Z. 7—9, 1913. S. 138, 144, 152.
- ^ Siwicka I. Dekanat oszmiański w 1784 r. w świetle opisów parafii. — Białystok, 2007. S. 85.
- ^ Яўген Анішчанка, Березвеч инвентарь 1597 г. в Полоцком воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 7 сакавіка 2017 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Березвеч инвентарь 1652 г. в Браславском повете, Архіў гісторыка Анішчанкі, 22 кастрычніка 2018 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Попис шляхты Минского воеводства 1765 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 24 сьнежня 2017 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Шляхта Минского воеводства на сеймике 1787 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 23 сьнежня 2016 г.
- ^ Яўген Анішчанка, Росица костел Дриссенского уезда, списки прихожан 1861 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 24 студзеня 2016 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 375.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 376.
- ^ Список населенных мест Витебской губернии. Витебск, 1906. С. 370.