Буцейка
| Буцейка лац. Buciejka | |
| Butecke | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Buto + суфікс з элемэнтам -к- (-k-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Буціка, Бутыка, Боцейка |
| Вытворныя формы | Пацейка |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Буцейка» | |
Буцейка (Буціка, Бутыка), Боцейка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Буцека, пазьней Бутэка або Бутке (Butecho[1], Butecke[2], Buttke[3]) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова -бут- (-бот-) (імёны ліцьвінаў Бутвід, Бутрык, Вільбут; германскія імёны Botvid, Butariks, Willebut) паходзіць ад усходнегерманскага but- з значэньнем 'корань, камель' (гепідзкае butilo 'камель')[5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Botko[6].
У Прусіі бытавала імя Бутэка: Buteko (1451 год)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines… Bvtheyko (8—13 сакавіка 1462 году)[8]; в Неменчинъскои волости Виленского повета… земль пустовских конокормъских… Бутеикишокъ… Бутеикишки (1 жніўня 1496 году)[9]; homines… Bvtheyko (6 сакавіка 1498 год)[10]; людей… Бутейка Перевойневича и брата его Милоша (29 сьнежня 1518 году)[11]; люди тяглыи… Бутейка Онисимовича (1528 год)[12]; люди его двора Свирского: Павелъ а Юшко Бутейковичи (27 жніўня 1547 году)[13]; czeladz dworna… Alzbieta Butikowna… Anna Butikowna (14 студзеня 1632 году)[14]; Демянъ Бутека, Васко Бутека (1649 год)[15]; we wsi Stybirach… Adam Boteyko… Janowa Boteykowa (23 красавіка 1698 году)[16]; Benedictus Butykowicz (19 кастрычніка 1777 году)[17].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Андрэй Бутыка — жыхар вёскі Задвор’я (Наваградзкае ваяводзтва), які ўпамінаецца ў 1726 годзе[18]
Бутыковічы (Butykowicz) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[19].
У былым Жамойцкім старостве існуе вёска Бутыкі, на гістарычнай Вількаміршчыне — Буцейкі.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Socin A. Mittelhochdeutsches Namenbuch. — Basel, 1903. S. 184.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 120.
- ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 20.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 322.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 124.
- ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 297.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 1: 1387—1468. — Kraków, 1932. S. 274.
- ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Т. 1 (6). Сборник документов канцелярии великого князя литовского Александра Ягеллончика, 1494—1506 гг. Шестая книга записей Литовской метрики. — М.; СПб., 2012. P. 227.
- ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 2: 1468—1501. — Kraków, 1939. S. 526.
- ^ Литовская метрика. Т. 1. — СПб., 1903. С. 1259.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 509.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 234 (19) (1546—1548). — Vilnius, 2009. P. 128.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 118.
- ^ Реєстр Війська Запорозького 1649 року. — К., 1995. С. 79.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 426.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1777—1779 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Яўген Анішчанка, Инвентарь имения Косичи 1726 г. в Новогрудском воеводстве, Архіў гісторыка Анішчанкі, 3 верасьня 2015 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 435.