Геральд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Gerold
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Gero + Wald
Іншыя формы
Варыянт(ы) Геральт, Гералт
Зьвязаныя імёны Waldger
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Геральд»

Геральд, Геральт (Гералт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гервалд, Гералд або Гералт, пазьней Геральд (Gerwald, Gerolt, Gerold) і Валдгер (Waldger) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гервід, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gervida, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[3], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Левалт, Рамвольт, Рынгвальд; германскія імёны Lewolt, Romuald, Ringolt) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[4].

Адпаведнасьць імя Гіраўд германскаму імю Gerold сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[5].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Geralt (Gierałt)[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Яновая Кгералтовая вдова (1528 год)[7]; Юзофъ Яновичъ Кгералтъ (1567 год)[8]; Kazimierz Gierald Towiański, s. Wileński… Franciszek Gierald Towiański (6 лютага 1764 году)[9]; Kazimierz Gieralt Towiański — s. W., Franciszek Gieralt Towiański… Antoni Gierald Towiański ł. w. W. (19 лютага 1764 году)[10]; Ignacy Gieralt Towiański — sędzią ziemski wojewodztwa Wileńskiego (26 лютага 1792 году)[11]; Ignacym Gieraltem Towiańskim (12 і 25 лютага 1794 году)[12].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гералтовічы (Gierałtowicz) гербу Гералтлітоўскі шляхецкі род[14] зь Вількаміршчыны[15].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 585, 1504.
  2. ^ Суперанская А. В. Словарь русских личных имён: Сравнение. Происхождение. Написание. — М.: Айрис-пресс, 2005. С. 75.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Schmittlein R. Les noms d’eau de la Lituanie (suite) // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1964. P. 85.
  6. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 67.
  7. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 142.
  8. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1045.
  9. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 13. — Вильна, 1886. С. 220—221.
  10. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 13. — Вильна, 1886. С. 235.
  11. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 13. — Вильна, 1886. С. 265.
  12. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 9. — Вильна, 1878. С. 29, 128.
  13. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 348.
  14. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 51.
  15. ^ LVIA. F. 391. Ap. 1. B. 1690. Ukmergės apskrities bajorų genealogijos, 1795 m.