Дагейка

	Даґейка; лац. Dagiejka / Dahiejka
	Dageke
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Dago + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы)	Дакейка
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Даґейка»

Дагейка, Дакейка — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне

Дагіка або Дайка, пазьней Дагека (Dagiko, Daiko, Dageke^[1]) — імя германскага паходжаньня^[2]. Іменная аснова -даг- (-дак-, -таг-) (імёны ліцьвінаў Дакель, Шыдаг, Ядаг; германскія імёны Dacilus, Sidag, Adago) паходзіць ад германскага daga 'палымяны, зіхатлівы, яркі, бліскучы'^[3].

У Прусіі бытавала імя Tayko (1401 год)^[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: бояръ господарыни королевое ее милости оболецъкихъ, наймя… Пашка Докгейковича (6 чэрвеня 1532 году)^[5]; Степан Дакейко (1655 год)^[6].

Носьбіты

Пашка Дагейкавіч — абалецкі баярын, які ўпамінаецца ў 1532 годзе

Крыніцы

^ Hartig J. Die münsterländischen Rufnamen im späten Mittelalter. — Köln — Graz, 1967. S. 131.
^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 391.
^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 103.
^ Беларускі архіў. Т. 2. — Менск, 1928. С. 89.
^ Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4. (Monumena Historica Res Gestas Europae Orientalis Illustrantia). Крестоприводная книга шляхты Великого княжества Литовского 1655 г. — Москва — Варшава, 1999. С. 110.

[1] Hartig J. Die münsterländischen Rufnamen im späten Mittelalter. — Köln — Graz, 1967. S. 131.

[2] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 391.

[3] Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.

[4] Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 103.

[5] Беларускі архіў. Т. 2. — Менск, 1928. С. 89.

[6] Памятники истории Восточной Европы. Источники 15-17 вв. Том 4. (Monumena Historica Res Gestas Europae Orientalis Illustrantia). Крестоприводная книга шляхты Великого княжества Литовского 1655 г. — Москва — Варшава, 1999. С. 110.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

п а р Імёны з асновай -дак- (-даг-, -таг-) / дагін- (дайн-)
Імёны ліцьвінаў	Дака Дагейка Дакіла / Дайль / Дайніла Дакінь Дэйна Дакварда Дагела Дайнар Дэймонт Больдаг Шыдаг Ядаг
Германскія імёны	Дага (Dago, Dacco) Дагека (Dageke) Дакіл (Dacilus) / Дайла (Daila) / Дайнла (Dainla) Дакінь (Dacin, Tagin) Дэйна (Deina, Dagena) Дагвард (Dagward) Дагела (Dagela) Дайнэр (Deiner) Дэймунд (Deimund) Бальдаг (Baldag) Сідаг (Sidag) Адага (Adago)