Перайсьці да зьместу

Сірэйка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Sireke
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Sirio + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Сірык, Сірка, Шырэйка, Шырка, Зырка, Жырка
Вытворныя формы Сарэйка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сірэйка»

Сірэйка (Сірык, Сірка, Шырэйка, Шырка, Зырка, Жырка) — мужчынскае імя.

Сірык, Сірыка, Серэка або Сірэка (Siric, Sirico[1], Sirica[2], Serecho[3], Sireke[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -сір- (-сер-, -сіс-) (імёны ліцьвінаў Сіргоўд, Сіргут, Сірмонт; германскія імёны Siriaud, Sergudo, Sirmont) паходзіць ад гоцкага sisu 'чароўны сьпеў, заклён'[6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Жирока (сярэдзіна 1120-х — сярэдзіна 1150-х гадоў)[7], Жироке (1140 — сярэдзіна 1190-х гадоў)[8]; Ширеиковщина пустовсчина (1 ліпеня 1542 году)[9]; село Сирейковичи (1554 год)[10]; Федко Сирикъ (1567 год)[11]; gdzie powietrzem wymarli w Sireikawszczyznie (18 жніўня 1574 году)[12]; на Миколаю Сирковичу (25 жніўня 1582 году)[13].

Зыркевічы (Zyrkiewicz) гербу Сьлепаўрон — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Цельшаў[17].

Жыркевічы (Żyrkiewicz) гербу Вяж — літоўскі шляхецкі род[18].

Шырка — прозьвішча, гістарычна зафіксанае на тэрыторыі цяперашняй Летувы[19].

  1. ^ Domesday Names: An Index of Latin Personal and Place Names in Domesday Book. — The Boydell Press, 1997. P. 194.
  2. ^ Repertori D’Antropònims Catalans (RAC). Vol. 1. — Barcelona, 1994. P. 503.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 195.
  4. ^ Hartig J. Die münsterländischen Rufnamen im späten Mittelalter. — Köln — Graz, 1967. S. 212.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1345.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  7. ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 295.
  8. ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 455.
  9. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 24.
  10. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 54.
  11. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 1023.
  12. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 214.
  13. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 36. — Вильна, 1912. С. 291.
  14. ^ Зализняк А. А. Древненовгородский диалект. 2-е изд. — М., 2004. С. 739.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 523 (1). — Vilnius, 2006. P. 252.
  16. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 3. ― Вильна, 1904. С. 115.
  17. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 464.
  18. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 5. — Rzeszów, 2001. S. 490.
  19. ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 2. — Vilnius, 1989. P. 937.