Будзейка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Buddecke
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Budo + суфікс з элемэнтам -к- (-k-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Будзіка, Будыка
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Будзейка»

Будзейка (Будзіка, Будыка) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Бодзіка або Бодзека, пазьней Будэка або Будка (Bodico[1], Bodeca[2], Buddeke[3], Buddecke[4], Budke) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -буд- (-бод-) (імёны ліцьвінаў Будзівід, Будар, Будрых; германскія імёны Bodwidus, Buder, Boderich) паходзіць ад бургундзкага buda 'пасол, пасланьнік' або германскага bodo 'гаспадар'[6].

Імя Будэка гістарычна бытавала ў Польшчы: Budeke (1381 год)[7].

У Прусіі бытавала імя Будыка: Budike (1373 год)[8].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: homines duos: primum Petrum Budzikowicz, secundum Andream Budzikowicz (1539 год)[9]; Гаврило Будыковичъ (26 кастрычніка 1609 году)[10].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Будзейкі — уніяты Радзівоніскай парафіі[11].

Будзейка (Budzieyko) — жыхар Гарадзенскага павету, які ўпамінаецца ў 1789 годзе[12].

Назву Будзькі маюць вёскі на гістарычных Аршаншчыне і Меншчыне, назву Будзькаўшчына — на гістарычных Ашмяншчыне і Полаччыне.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Andresen K. G. Die altdeutschen Personennamen in ihrer Entwickelung und Erscheinung als heutige Geschlechtenamen. — Mainz, 1873. S. 30.
  2. ^ Ferguson R. Surnames as a Science. — London, 1883. P. 107.
  3. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 114.
  4. ^ Kleemann S. Die Familiennamen Quedlinburgs und der Umgegend. — Quedlinburg, 1891. S. 20.
  5. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 322.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
  7. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 1. — Wrocław, 1965—1967. S. 273.
  8. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 20.
  9. ^ Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis. P. 1, (1416.II.13—1609.IV.2). — Roma, 1984. P. 285.
  10. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 1. — Вильна, 1867. С. 240.
  11. ^ Лаўрэш Л. Прыход у Радзівонішках // Лідскі летапісец. № 2 (86), 2019. C. 41—53.
  12. ^ Inwentarze starostw i dzierżaw powiatu grodzieńskiego 1789. — Jamiński Zespół Indeksacyjny, 2018.