Пацолт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Pätzold
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Pazzo + Wald
Petz + Wald
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Пацолт»

Пацолт — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Пэцальд (Petzold, Pätzold[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова пац- (бац-, пэц-) паходзіць ад стараверхненямецкага baz 'лепшы'[3] або ад хрысьціянскага імя Petrus[1], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Pacołt (Paczołt, Pacułt, Paczułt, Pecołt, Peczołt)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: на именья Пацолтовские… уво Мстиславском повете… дочку Пацолтову, сестру Ивашка Пацолтовича, на имя Федку, и тесть его Пацолтъ… шурина его Ивашка Пацолтовича (1 красавіка 1498 году)[6]; Пацолтъ держал и сын его Ивашко (9 красавіка 1499 году)[7]; Pocaltow (1744 год)[8][a].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На гістарычнай Амсьціслаўшчыне існуе вёска Падсолтава (Пацолтава). У гістарычнай Прусіі існуюць дзьве вёскі з назвай Пацултова.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама:
    • Пач (адзначалася старажытнае германскае імя Pazzo[9]): печать Пачь Кимонтевич (27 лютага 1434 году)[10];
    • Пачобут: чоловеки… а Почабута (9 лістапада 1449 году)[11], Курыло Ивановичъ Почобутовича[12], Тымошъ Семеновичъ Почобутовича[13] (1565 год)

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 278.
  2. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 112.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 251.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 279.
  6. ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Т. 1 (6). Сборник документов канцелярии великого князя литовского Александра Ягеллончика, 1494—1506 гг. Шестая книга записей Литовской метрики. — М.; СПб., 2012. P. 175.
  7. ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Т. 1 (6). Сборник документов канцелярии великого князя литовского Александра Ягеллончика, 1494—1506 гг. Шестая книга записей Литовской метрики. — М.; СПб., 2012. P. 205.
  8. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  9. ^ S. 253.
  10. ^ Akta unji Polski z Litwą, 1385—1791. — Kraków, 1932. S. 101.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 61.
  12. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 282.
  13. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 285.