Явалод

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Hávaldr
Ewald
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Hatho + Wald
Aevo + Wald
Іншыя формы
Варыянт(ы) Яўлад, Овэльт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Явалод»

Явалод, Яўлад (Овэльт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Явалод — імя германскага паходжаньня, якое зьвязваюць з паўночнагерманскім імём Hávaldr[1]. Таксама адзначалася старажытнае германскае імя Ewald[2]. Іменная аснова еў- (аў-) (імёны ліцьвінаў Явіл, Явільт, Явірт; германскія імёны Avila, Evilda, Ewert) паходзіць ад гоцкага aiws 'час, эпоха' або стараверхненямецкага ewi, eo 'закон'[3], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[4].

У Польшчы XVI—XVII стагодзьдзях адзначаліся прозьвішчы Awold, Ewaldt, Ewaldowa (жаночае)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: во Оугры Яволодоу и Ярополкоу… Ярополкоу и яволодоу в Галичи (Галіцка-Валынскі летапіс); послаша Яволода, боярина Володимеря (Наўгародзкі чацьверты летапіс)[6]; служъба Евладовых: Михеи, а сыновъ его 2 — Иванъ, Тишъко (каля 1492 году)[7].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Овэльты (Owelt) і Овэльты-Авільскія (Owelt-Owilski) гербу Кетліч — літоўскія шляхецкія роды[8].

Зь імём Явалод як вытворным ад германскага (паўночнагерманскага) імя Ávaldr (Avald) зьвязваюць назву вёскі Яўладавічаў на гістарычнай Случчыне[9].

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Яволод // Фасмер М. Этимологический словарь русского языка: В 4 т.: Пер. с нем. = Russisches etymologisches Wörterbuch. Т. 4. — М., 2004.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 51.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 86.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 142, 428.
  6. ^ ПСРЛ. Т. 4. — СПб., 1848. С. 21.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 162.
  8. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 262.
  9. ^ Рыдзевская Е. А. К варяжскому вопросу // Известия Академии наук СССР. Серия VII. № 7, 1934. С. 530.