Левальд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Lewald
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Leuo + Wald
Іншыя формы
Варыянт(ы) Левалт, Левальт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Левальд»

Левальд, Левалт (Левальт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Леаалд, Левалд або Левалт, пазьней Левальд (Leoald, Levald, Lewolt, Lewald) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова леў- (леан-) (імёны ліцьвінаў Левік, Леварт, Ленарт; германскія імёны Leuico, Levard, Leonard) паходзіць ад германскага lēw 'леў'[3], а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Рамвольт, Рынгвальд; германскія імёны Gerwald, Romuald, Ringolt) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[4].

У 1562 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Christophorus Lehwaldt, Borussus, у 1619 годзе — Wenceslaus Leowald, Borussus nobilis, у 1625 годзе — Wenceslaus Leewald, nobilis Borussus[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Миколай Криштоф Радивил… служебника моего пана Бальцера Левалта Езерского (2 кастрычніка 1581 году)[6]; служебника своего Бальцера Левалта Езерского (4 кастрычніка 1581 году)[7]; земенинъ господарский повету Волковыйского, панъ Юрей Левалтъ Езерский (23 верасьня 1586 году)[8]; панъ Юрей Левалтъ Езерский, земенинъ господарский повету Волковыйского (24 кастрычніка 1586 году)[9]; Jerzy Lewalt Jezierskj Poseł Powiatu Wołkowyskiego (31 студзеня 1615 году)[10]; Paweł Lewalt Jezierski (18 чэрвеня 1633 году)[11]; пана Левалта Езерского (30 верасьня 1654 году)[12]; ur. Michała Lewalta Jezierskiego (27 лютага 1659 году[13], 14 траўня 1659 году[14]); Leon Michał Lewalt Jezierski (17 жніўня 1672 году)[15]; Stanisław Lewalt Jezierski… Michal Leon Lewalt Jezierski… Michał Lewalt Jezierski (18 жніўня 1672 год)[16]; Michał Lewalt Jezierski[17], Marcin Lewalt Jezierski[18], Jerzy Lewalt Jezierski[19], Teodor Lewalt Jezierski[20] (1690 год); Jerzy Lewalt Jezierski podczaszy Słonimski (10 красавіка 1693 году)[21]; Lewald Jezierski — podsądek Grodzieński (2 верасьня 1712 году)[22]; Alexander Lewald Jezierski — podstoli powiatu Grodzieńskiego (2 верасьня, 14 лістапада і 13 сьнежня 1712 году)[23]; Lewalt Jezierski — podstoli powiatu Grodzieńskiego (10 верасьня 1715 году)[24]; Paweł Lewalt Jezierski, Kazimierz Lewalt Jezierski (12 лютага 1717 году)[25].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Левальты Язерскія гербу Рагаля — літоўскі шляхецкі род[32].

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1053.
  2. ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 87.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 158.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  5. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 32, 239, 286.
  6. ^ Pergamentų katalogas. — Vilnius, 1980. P. 272—273.
  7. ^ Pergamentų katalogas. — Vilnius, 1980. P. 273.
  8. ^ Iš Vyriausiojo Lietuvos Tribunolo istorijos. — Teises Mokslu Biblioteka. Nr. 14. — Kaunas, 1932. P. 12.
  9. ^ Iš Vyriausiojo Lietuvos Tribunolo istorijos. — Teises Mokslu Biblioteka. Nr. 14. — Kaunas, 1932. P. 14.
  10. ^ Akta zjazdów stanów Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Warszawa, 2009. S. 206.
  11. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 33. — Вильна, 1908. С. 254—255.
  12. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 34. — Вильна, 1909. С. 20.
  13. ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 193.
  14. ^ Metryka Litewska. Księga wpisów Nr. 131. — Warszawa, 2001. S. 194.
  15. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 4. Акты Брестского гродского суда. — Вильна, 1870. С. 150.
  16. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 4. Акты Брестского гродского суда. — Вильна, 1870. С. 148.
  17. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo brzeskie litewskie 1667—1690 r. — Warszawa, 2000. S. 22.
  18. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo brzeskie litewskie 1667—1690 r. — Warszawa, 2000. S. 35.
  19. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo brzeskie litewskie 1667—1690 r. — Warszawa, 2000. S. 40.
  20. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Województwo nowogródzkie 1690 r. — Warszawa, 2002. S. 78.
  21. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 4. Акты Брестского гродского суда. — Вильна, 1870. С. 209.
  22. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 195.
  23. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 241, 251, 255.
  24. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. — Вильна, 1874. С. 214.
  25. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 5. — Вильна, 1871. С. 86.
  26. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 239.
  27. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 4. Ziemia smoleńska i województwo smoleńskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2003. S. 278.
  28. ^ а б в г Dunin Borkowski J., Dunin Wąsowicz M. Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego i spis stronników Augusta III // Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. T. 1 (1908—1909). — Lwów, 1910. S. 82.
  29. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 134.
  30. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego: Spisy. T. 8. Ziemia brzeska i województwo brzeskie XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2020. S. 358.
  31. ^ Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, tom I: Województwo wileńskie. XIV—XVIII wiek. — Warszawa, 2004. S. 500.
  32. ^ Езерские // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1894 Т. XIa. — С. 566.