Аўтаўт
Выгляд
Аўтаўт лац. Aŭtaŭt | |
Altolt | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Aldo + Wald |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Аўтаўт» |
Аўтаўт — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Алталд або Алталт, пазьней Алдаўд (Altold, Altolt[1], Aldaud[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова алд- (алт-) (імёны ліцьвінаў Алдыка, Альдона; германскія імёны Aldiko, Aldona) паходзіць ад гоцкага alds 'стары'[4] (з значэньнем мудрасьці[5]), а аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) — ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[6]. Апроч таго, адзначалася старажытнае германскае імя Autald (Aut-ald)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: в людей наших, в бортевъ… в Шымка Автовтовича (25 ліпеня 1503 году)[8].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Names in the Low Countries before 1150, Kees Nieuwenhuijsen Living History Studies (Studies about The Netherlands during Middle Ages)
- ^ Morlet M.-T. Le censier de l'évêque de Die. Étude philologique et onomastique // Actes des colloques de la Société française d'onomastique. — Paris, 1998. P. 220.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 222.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 30.
- ^ Kapff R. Deutsche Vornamen: mit den von ihnen abstammenden Geschlechtsnamen sprachlich erläutert. — Nürtingen am Neckar, 1889. S. 8.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 203.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 166.