Волдат
| Волдат лац. Vołdat | |
| Waldad | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Wald + Had |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Гатаўт |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Волдат» | |
Волдат — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Валдад, Валтад або Валтат (Waldad, Walthad, Valtat) і Адуалд або Гаталд (Aduald, Hathald) — імёны германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -валд- (-алд, -олт) (імёны ліцьвінаў Геральт, Левалт, Рамвольт; германскія імёны Gerwald, Lewolt, Romuald) паходзіць ад гоцкага і германскага waldan 'валодаць, гаспадарыць' або wulþus 'слава, мажнасьць'[2], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus[3], германскага hathu 'бой'[4].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Вольдат (Woldat)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Woldaczyszky (28 траўня 1522 году)[6]; Wołdociszki (1744 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпамінаўся маёнтак Волдацішкі (Волдоцишки) у Лідзкім павеце[8].
На гістарычнай Лідчыне існуе вёска Волдацішкі.
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1507.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 369.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 74.
- ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 167.