Перайсьці да зьместу

Дзір

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Diehr
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Дыра, Тыр
Зьвязаныя імёны Дзярэйка, Тырэль, Тырун, Тырыш, Дырбут, Тырольдзь, Дэрвін, Дзірман, Дзірмант, Дзерамер, Дзірсун
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Дзір»

Дзір, Ды́ра, Тыр  — мужчынскае імя і вытворнае прозьвішча.

Дзіра, Дзір, Дзера або Цір, пазьней Дыр або Тыр (Dioro, Dýri[1], Deora[2], Tier, Diehr[3], Thier) — імя германскага паходжаньня[4]. Іменная аснова дзір- (дзер-, цір-) паходзіць ад гоцкага dius, германскага tiur 'зьвер'[5][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Дзярэйка, Тырэль, Тырун, Тырыш, Дырбут, Тырольдзь, Дэрвін (Дзеравін), Дзірман (Дырымен, Дзерман, Цірман), Дзірмант (Дзермант), Дзерамер. Адзначаліся германскія імёны Diericke, Tyrell, Teoruni, Thiersch, Direbode, Tirold (Deorwald), Derwine (Direwine), Direman (Deormann, Derman, Tiermann), Dyrmond (Deormund, Tiermunt), Diormerus (Deormar).

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Derwinus[8].

У Прусіі бытавалі імёны Dirke[b] (1299 год), Tyrune / Terune / Derune[c] (1262 і 1299 гады), Dirgethe (1371 год)[11].

У Польшчы ў 1637 годзе і ў XVIII ст. адзначалася прозьвішча Dyr[12].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Тыр (Tir, Tyr)[13].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: тяглыхъ людеи у Высокодворъскомъ жо повете на имя… Енчука Дыревича (29 траўня 1511 году)[14]; Степану Диру (1542 год)[15]; Der (1636 год)[16]; na miejscu… Józefa Thirewicza (1667 год)[17]; Magdalena Tyriewiczowa (12 чэрвеня 1798 году)[18]; Tyr (1861—1864 гады)[19][d].

  • Дзір ( 882) — вараг з дружыны Рурыка, кіеўскі князь у 864—882 гадох (кіраваў разам з Аскольдам)
  • Сьцяпан Дзір — браслаўскі мешчанін, які ўпамінаецца ў 1542 годзе
  • Якуб Тырэвіч (Jakub Tyrewicz) — вольны чалавек у Інфлянтах, які ўпамінаецца ў 1774 годзе[49]

Дыры (Dyra) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў і вёскі Сьвінкі (каля Кабыльніку), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[50].

Дыры (Dyro) — прыгонныя зь вёскі Маркоўцаў (каля Данюшава), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[51].

Дырэвічы — літоўскі шляхецкі род[24]

Тыры[52] (Tyr, Thier) — літоўскія шляхецкія роды зь Віленскага павету[53].

На 1904 год існавала вёска Ціры ў Смаленскім павеце Смаленскай губэрні[54].

У гістарычнай Прусіі існуе вёска Тырова.

  1. ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае брак пэўнасьці пры тлумачэньні іменнай асновы -дзір- зь летувіскай мовы, адзначаючы магчымасьць повязі з dìrti 'рабаваць; біць', а для іменнай аснова -дзер- за найбольш адэкватнае тлумачэньне прызнае derė́ti 'пладаносіць; квітнець', dẽrinti 'дапасоўваць, дастасоўваць'[6] (не адзначаючы, аднак, часу першай фіксацыі адпаведных словаў і іх значэньняў у летувіскіх слоўніках, тым часам слова derė́ti з значэньнем 'пладаносіць; квітнець' упершыню фіксуецца толькі ў слоўніку 1897 году[7])
  2. ^ Адзначалася германскае імя Diericke[9], Deorca[10]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Teoruni[4]
  4. ^ Таксама:
    • Дзірын (адзначалася старажытнае германскае імя Tirin[20]): сельцо Ильи Диринича (12 красавіка 1467 году)[21];
    • Тырвід, Дэрвід: Тырвидъ Довкговичъ (1528 год)[22], Rozalia Derwidowicz (1800 год)[23];
    • Дэрвойт: Дэрвойты — літоўскі шляхецкі род[24];
    • Дзірвіл, Дэрвіла: Дирвил Мижутович (1538 год)[25], Józef Derwiłło (1798 год)[26];
    • Дзіргел, Дыргайла (адзначалася старажытнае германскае імя Deorrigilo[27], Tyrgil[28]): чоловека, на ймя Диркгела (1449—1485 гады)[29][30], людеи… Мицка Дыркгаиловича (13 траўня 1523 году)[31], Нарвоиш Диркгелович (1538 год)[32];
    • Дзеркін (адзначалася старажытнае германскае імя Derechin, Derkin[33]): у актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася каралеўская дзяржава Дзеркіны ў Жамойцкім старостве[34];
    • Дзіргінт, Дзеркінт, Дыргінт: Диркгинъту чоловекъ (22 чэрвеня 1415 году[35] паводле выпісу 9 чэрвеня 1614 году)[36], Якубъ Диркгинтовичъ (1528 год)[37], Милош Диркинтович… Матей Деркинтович (1537—1538 гады)[38], Jan Dirgint… Malcher Dirgint (1690 год)[39], Дырґінты — літоўскі шляхецкі род[24];
    • Дзергуць: Деркгутю, Ерхову брату, чоловекъ (20 чэрвеня 1413—1424 гадоў[40] паводле выпісу 30 студзеня 1607 году)[41];
    • Дзірмент: Родъ Дирментовъ (1567 год)[42], з роду Дирментовъ (15 верасьня 1568 году)[43];
    • Дырмот (адзначалася старажытнае германскае імя Deormod[44], Dyrmodh[45][46]): Marianna Dyrmotówna (1779 год)[47];
    • Гарвіддзір: з волости МоишекгалскоеГарвиддир Бутвич (1535 год)[48]
  1. ^ Jónsson F., Jørgensen E. Nordiske pilegrimsnavne i broderskabsbogen fra Reichenau // Aarbøger for nordisk oldkyndighed og historie. Ser. 3, vol. 13, 1923. S. 18.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 66.
  3. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 126.
  4. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 408.
  5. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  6. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 22.
  7. ^ derė́ti (2), Lietuvių kalbos žodynas
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 289.
  9. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 126.
  10. ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 100.
  11. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 24—25, 106.
  12. ^ Antroponimia Polski od XVI do końca XVIII wieku. T. 1: A—G. — Kraków, 2007. S. 408.
  13. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 329, 338.
  14. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 446.
  15. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага: Кніга 560 (1542 год). — Менск, 2007. С. 50.
  16. ^ Paknys M. Vilniaus miestas ir miestieèiai 1636 m.: namai, gyventojai, sveèiai. — Vilnius, 2006. P. 182.
  17. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 6. — Warszawa, 2016. S. 39.
  18. ^ K, Mosėdžio miestelio ir aplinkinių kaimų senųjų gyventojų romos katalikų bažnyčios santuokos metrikų nuorašai
  19. ^ Spis miejscowości oraz nazwisk mieszkańców parafii Dukszt Pijarskich w latach 1861—1864, Genealogia Wileńszczyzny
  20. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 282.
  21. ^ Аляхновіч Р., Рыбчонак С., Шаланда А. Род Іллінічаў у Вялікім Княстве Літоўскім у ХV-ХVІ ст.: радавод, гербы, уладанні. — Мір, 2015. С. 294.
  22. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 76.
  23. ^ Antolepty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  24. ^ а б в Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Д, Згуртаваньне беларускай шляхты
  25. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 303.
  26. ^ Czadosy, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  27. ^ Barthélémy A. Liste des noms d'hommes gravés sur les monnaies de l'époque mérovingienne. — Paris, 1881. P. 11.
  28. ^ Kjöllerström P. A. Svensk namnbok. Dopnamn, ättenamn, ortnamn. — Ulricehamn, 1895. S. 29.
  29. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 225 (6) (1528—1547). — Vilnius, 1995. P. 56.
  30. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 225 (6) (1528—1547). — Vilnius, 1995. P. 277.
  31. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 222.
  32. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 99.
  33. ^ Reaney P. H., Wilson R. M. A Dictionary of English Surnames. — London and New York, 1991. P. 858.
  34. ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 240.
  35. ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 495.
  36. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 383.
  37. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 171.
  38. ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 126, 255, 307.
  39. ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 83.
  40. ^ Saviščevas E. Polityka nadań wielkich książąt litewskich na Żmudzi w pierwszej połowie XV wieku // Prace historyczne 141, z. 2 (2014). S. 499.
  41. ^ Jablonskis K. Nauji Vytauto laikotarpio aktai // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 386.
  42. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 730.
  43. ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.
  44. ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 165.
  45. ^ Mårtensson L. Personnamnen i de medeltida svenska runinskrifterna. — Uppsala, 2024. S. 169—171.
  46. ^ Sveriges medeltida personnamn. Hft. 4. — Uppsala, 1974. S. 606.
  47. ^ Bolsie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  48. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 60.
  49. ^ Szlachta polsko-inflancka wobec przełomu: Materiały z dyneburskich akt grodzkich i ziemskich z lat 1764—1775. — Toruń, 2018. S. 101.
  50. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 43, 74.
  51. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 67.
  52. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Т, Згуртаваньне беларускай шляхты
  53. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 823, 831.
  54. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 396.