Гунт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Gunth
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гонда, Кунда, Кунт, Конт, Кондзь, Конць
Зьвязаныя імёны Канцейка, Кантэль, Контын, Контуш, Кандбут, Контаўт, Контвід, Кантыгерд, Гунтар, Кантмін, Гумонт, Кандрат, Кондрыка, Кантрым, Кантрыт, Гундыслаў
Акунд, Барконт, Вальгун, Вігунт, Вірконт, Вісконт, Гаўгонт, Гедгонт, Генконт, Герконт, Даўконт, Маркунт, Мільконт, Рыконт, Рымконт, Саўконт, Саргонт, Сургонт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Гунт»

Гунт (Кунда, Кунт), Гонда (Конт, Конць, Кондзь) — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гунда, Гонда, Гунт, Кунд або Кунт, пазьней Конт (Gundo, Gondo, Gunth, Cund, Kunth, Contus[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гунд- (-гунт-, -кунт-) паходзіць ад гоцкага gunþs 'бойка, бітва'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Канцейка (Кандыка, Кунцік), Кантэль, Контын (Кундзін), Кандбут, Контаўт (Гонтаўт, Конталт, Кунтаўт, Кунталт), Контвід, Кантыгерд, Гунтар (Контэр, Контар), Кандрат (Кундрат, Контрад, Контрат), Кондрыка (Кандрыка), Кантрыт, Гумонт, Гундыслаў, Акунд (Яконт), Барконт, Вігунт (Вігонт, Віконт), Вірконт (Вярконт), Вісконт, Гаўгонт, Гедгонт (Гедконт), Генконт, Маркунт, Мільконт, Рыконт, Рымконт, Саўконт. Адзначаліся германскія імёны Cunthicho (Cundicho), Kuntilo (Gontella), Cundin (Guntin, Contina), Gundboto, Gunduidis, Cundigart (Gundegardis), Guntar (Konter), Conttrat (Kundrat, Gundarat), Condricus (Gunderic), Guntarith, Gummund (Guntamund, Cummunt), Gundisalv, Agundia, Pargunt (Bercunt), Wigunt (Wicgunt), Wercund (Wergund), Wisagund, Gavigunt, Gadagunti, Gengundis, Contaldus (Gontald), Margundis, Milgunt, Rihcund, Rimigundus, Savegonte.

Адпаведнасьць імя Гонт германскаму імю Gontho сьцьвердзіў францускі лінгвіст-германіст Раймонд Шмітляйн, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Gunt (Kunt), Guntko, Gundel (Kundyl, Guncyl), Kundyt, Kundysz, Gunter (Kunter), Aldegundis (Aldegunda)[5].

У Прусіі бытавалі імёны Gunte / Guntho / Gunthe / Gunto / Gunde (1289, 1330, 1335, 1347, 1349, 1360, 1361, 1395 і 1398 гады)[6][7], Gundico / Guntike / Guntiko[a] (1384, 1419 і 1425 гады)[7], Gundyne[b] (1419 год)[7], Cantune[c] (1284 год), Guntar / Gunther[d] (1299 і 1357 гады)[7], Guntawt[e] (1400 год)[7], Jogundt[f] (1394 год)[13], Sangunde[g] (1388, 1391 і 1399 гады)[15], Wiskant[h] (1361 год)[17]. У 1623 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Georgius Condit[i], Regiomontanus Borussus, у 1636 годзе — Johannes Gundmar[j], Risenburgensis Borussus[20].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Конъту семъица (1440—1492 гады)[21]; hominibus… Conda Svbaczewicz (22 ліпеня 1503 году)[22]; боярин(ъ) нашъ Кунда (13 жніўня 1507 году[23], 25 жніўня 1507 году[24]); чотырех чоловеков в Новгородском повете Ловецкого десятку на има Домаша Контевича (27 жніўня 1511 году)[25]; Woyciech Cundziewicz (19 сьнежня 1524 году з вопісу 2-й паловы XVI ст.)[26]; Кунда небожчикъ въ держаньи не былъ (3 траўня 1540 году)[27]; Iyow a Waszko Gondyczy… Sienko a Mikita Gondyczy… Parchwien a Iwan Gondyczy (1558 год)[28]; сеножать его власную, именемъ Кгунтевъщину (12 верасьня 1562 году)[29]; Кунъда Дашъкевичъ (1565 год)[30]; село Орехово… Донило Кунтичь… Сергунъ Кунтичъ, войтъ… Сай Кунтичь… Данило Кунтичъ (1566 год)[31]; Кунда Дешкович[32], Родъ Кгундовичовъ[33] (1567 год); Guntha (13 кастрычніка 1591 году)[34]; Криштофъ Гонтъ, мещанинъ Ковенскій (да 1600 году)[35]; Stanisław Kontowicz… Mikołaj Kądowicz (1621 год)[36]; Franciszek Kontowicz (1667 год)[37]; pater Adam Stanislaus Kondzicz (каля 1700—1702 гадоў)[38]; Sophia Kuntowna (1709 год)[39]; Kunciszki (1744 год)[40]; Petrus Kątowicz (30 верасьня 1796 году)[41][k].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Гундовічы — ковенскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска ВКЛ 1567 году.

З XVII ст. прыдомкам Кондзіч карыстаўся літоўскі шляхецкі род Пачобутаў[47].

Кантовічы (Kontowicz) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[48].

Кантовічы гербу Лебедзь — літоўскі шляхецкі род, які меў уладаньні на Жамойці[49].

Гундаў (Gundow у 1326 годзе, Gundau) — былая вёска каля Фрыдлянду ў Прусіі[50].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Gundicho[8]
  2. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Gundin[8]
  3. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Gunduni (Cunduni)[9]
  4. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Gunter (Guntar)[10]
  5. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Guntald[11]
  6. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Agundia[12]
  7. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Senegundis[14]
  8. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Wisagund[16]
  9. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Condedus[18]
  10. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Gundemar[19]
  11. ^ Таксама:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Schneller C. Tirolische Namenforschungen. — Innsbruck, 1890. S. 253.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 694, 1690.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  4. ^ Schmittlein R. Toponymes finnois et germaniques en Lituanie // Revue internationale d’onomastique. Nr. 2, 1948. P. 102.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 84—85, 151—152.
  6. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 509.
  7. ^ а б в г д Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 37.
  8. ^ а б Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 695.
  9. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 696.
  10. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 702.
  11. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 710.
  12. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 17.
  13. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 39.
  14. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1296.
  15. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 88.
  16. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1623.
  17. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 120.
  18. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 118.
  19. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 707.
  20. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 217, 375.
  21. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. P. 49.
  22. ^ Kodeks dyplomatyczny katedry i diecezji Wilenskiej. T. 1, z. 3: 1501—1507. — Kraków, 1948. S. 656.
  23. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 25 (1387—1546). — Vilnius, 1998. P. 163.
  24. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 213.
  25. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 113.
  26. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 1 (1380—1584). — Vilnius, 1998. P. 129.
  27. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. — Вильна, 1887. С. 308.
  28. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 504—505.
  29. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 261 (47) (1562—1566). — Vilnius, 2011. P. 46.
  30. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 288.
  31. ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 307—308, 325.
  32. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 688.
  33. ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 734.
  34. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 410.
  35. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 647.
  36. ^ Rejestry popisowe pospolitego ruszenia szlachty Wielkiego Księstwa Litewskiego z 1621 r. — Warszawa, 2015. S. 91.
  37. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 181.
  38. ^ Memoriale Fratrum Minorum Conventualium Vilnensium (1702—1832). — Vilnae, 2020. P. 104.
  39. ^ Pasvalio Šv. Jono Krikštytojo parapijos jungtuvių įrašai 1706—1729 m., Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  40. ^ а б Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  41. ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1796 m. mirties įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  42. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 124.
  43. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 113.
  44. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 703.
  45. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 117.
  46. ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 284.
  47. ^ Stekert A. Przydomki polskie, litewskie i rusińskie. — Kraków, 1897. S. 60.
  48. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 581.
  49. ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 181.
  50. ^ Палмайтис Л. Предложение по научной русификации исконных наименований перешедшей в состав России северной части бывшей Восточной Пруссии. — Европейский институт рассеянных этнических меньшинств, 2003. С. 41.