Аба
| Аба лац. Aba | |
| Abo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Абека, Абель, Абор, Абуд, Абрат |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Аба» | |
Аба — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Аба (Abo, Abbo, Aba, Abba, Abi, Abbi, Abbe) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова аб- паходзіць ад гоцкага aba 'мужчына, муж'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Абека, Абель, Абор, Абуд, Абрат. Адзначаліся германскія імёны Abbeco, Abel, Abar, Abbud, Abrada.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Abor, Abart (Abhart)[3].
У Прусіі бытавала імя Abgautis (1540 год)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Helena Abowicz (Abowiczowa[a], 1797 год)[6][b].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Алена Абовічава (Абовіч) — рыма-каталічка зь Немянчыну, якая памерла ў 1797 годзе
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Паводле скану адпаведнай мэтрычнай кнігі (карта нумар 2)[5]
- ^ Таксама:
- Абінь (адзначалася германскае імя Abin[7]): Ewa Abiniowicz (1813 год)[8];
- Абунь (адзначалася старажытнае германскае імя Abun[9], Abbun[10], Abbone[11]): Абуневічы (Abuniewicz) гербу Нячуя — літоўскі шляхецкі род[12];
- Ябарт, Ебарт, Обэрт (адзначалася германскае імя Aberth[13], Abert[14], Ebert[15]): Magdalena Obert (1723 год)[16]; Johan Jebart (14 лютага 1782 году)[17];
- Абагель: Obagielowa (1602—1604 гады)[18];
- Абімін: в Сомилишскои волости… земли пустовских… Абиминовъщыну… Абиминковщину (12 чэрвеня 1518 году)[19], у Сомилишъской волости три земли пустовъских… а Абиминовъщину… Абиминовщину (сьнежань 1534 году)[20]
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 11.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 41.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 38.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 11.
- ^ 1794−1896 m. Nemenčinės RKB mirties metrikų abėcėlinė rodyklė. XIX a. pab., Lietuvos valstybės istorijos archyvas
- ^ Niemenczyn, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Debrabandere F., Gysseling M. Persoonsnamen in Hulster Ambacht, 1300—1400: Persoonsnamen in de vier ambachten, 14e en 15e eeuw // Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie: Overdrukken van de Vlaamse Afdeling. 4 (1999). P. 496.
- ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Insley J. Continental Germanic Personal Names in Tenth-Century England // England and the Continent in the Tenth Century. — Turnhout, 2010. P. 39.
- ^ Searle W. G. Onomasticon anglo-saxonicum. — Cambrigde, 1897. P. 1.
- ^ Felder E. Die Personennamen auf den merowingischen Münzen der Bibliothèque nationale de France. — München, 2003. S. 43.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 8.
- ^ Briggs K. An index to personal names in English place-names. — Nottingham, 2023. P. 19.
- ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 2006. S. 82.
- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 61.
- ^ Kroże, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 2. — Вильнюс, 1961. S. 196.
- ^ Lebedys J. Lietuvių kalba XVII—XVIII a. viešajame gyvenime. — Vilnius, 1976. P. 75.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 10 (1440—1523). — Vilnius, 1997. P. 39—40.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 156.