Рабан
| Рабан лац. Raban | |
| Raban | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Рапан, Грабан |
| Зьвязаныя імёны | Рапш |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рабан» | |
Рабан, Рапан, Грабан — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Грабан, Рабан або Рапан (Hraban, Rabanus, Rapan) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рабан- (-рапан-, -рап-) паходзіць ад стараверхненямецкага hraban 'крумкач'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Рапш, адзначалася германскае імя Rapsch.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Rab, Rabe, Rabel (Rabil), Rabian[3].
У Прусіі бытавалі імёны: Rabil (1342 год), Rabutte / Robuth (1385 год)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: людеи… Мацка Ропановича (8 сьнежня 1522 году)[5]; Робан Богдановичъ[6], Берънать Ропановичъ… Ропанъ Жаковичъ[7], Мартинъ Ропановичъ[8] (1528 год); приставницства Ропанова Петровича… Можейко Рапанович… Ропан Мижейкович (1538 год)[9]; село Ропановичи (1554 год)[10]; Андрей Грабанъ (1566 год)[11]; Адамъ Ропановичъ (1567 год)[12]; шляхтичовъ… Юря Рапановича (7 жніня 1601 году)[13]; J. M. księży… Jerzego Rabanowicza… oyciec Rabanowicz (2 сакавіка 1764 году)[14].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Рабан Маўр (каля 780—856) — нямецкі багаслоў
- Рабан Багданавіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Бэрнат Рапанавіч і Рапан Жакавіч — ковенскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Марцін Рапанавіч — кельменскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Рапан Пятровіч — прыстаў дзірванскі ў Жамойцкім старостве, які ўпамінаецца ў 1537—1538 гадох
- Мажэйка Рапанавіч — жыхар Жамойцкага староства, які ўпамінаецца ў 1537 годзе
- Яўген Рапановіч (1929—1987) — беларускі філёляг
Рапановічы (Rapanowicz) — літоўскі шляхецкі род[15].
У XVI ст. існавала сяло Рапанавічы (Рапановичи) у Жамойцкім старостве[16].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 870—871.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 134.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 201.
- ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 81, 83.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 177.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 523 (1528). — Vilnius, 2006. P. 56.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 171.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 48—49, 166, 233, 238, 286.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 84.
- ^ Документы Московского архива Министерства юстиции. Т. 1. — М., 1897. С. 342.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 722.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 8. — Вильна, 1870. С. 186.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 6. — Вильна, 1869. С. 367—368.
- ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 10. — Warszawa, 1938. S. 202.
- ^ Спрогис И. Я. Географический словарь древней Жомойтской земли XVI столетия. — Вильна, 1888. С. 269.