Перайсьці да зьместу

Наць

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Nath
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Натар
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Наць»

Наць — мужчынскае імя.

Ната, пазьней Нат (Nato, Nath) — імя германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -нат- паходзіць ад старагерманскага naþ 'міласьць'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавала імя Натар, адзначалася германскае імя Nater.

У Прусіі бытавала імя Nadar / Nadare / Nathor / Natere[a] (1299, 1347 і 1422 гады)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Наць Шедвидович (1533—1535 гады)[6]; село у волости Еишыскои на имя Брожельцы, в которомъ естъ волокъ оселыхъ десеть… Мить Натевичъ зъ сынъми волока (27 сакавіка 1560 году)[7][b].

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Nadhere[3] (Nater[4])
  2. ^ Таксама:
    • Надзейка (адзначалася германскае імя Nadke[8]): Roman Nadzieikowic (1558 год)[9]
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1154.
  2. ^ а б Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 24.
  3. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1154.
  4. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1971. S. 441.
  5. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 63, 67.
  6. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 35.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 37 (1552—1561). — Vilnius, 2011. P. 537.
  8. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 361.
  9. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 106.
  10. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 180.