Рам
| Рам лац. Ram | |
| Ramo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Раміла, Рамут, Рамша, Рамаўт, Рамант Ботрам |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Рам» | |
Рам — мужчынскае імя
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Рама (Ramo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рам- паходзіць ад стараісьляндзкага ram(m)r 'дужы, моцны'[2][a]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Раміла, Рамут, Рамша, Рамаўт, Рамант, Ботрам. Адзначаліся германскія імёны Ramilo, Ramut, Ramsch, Ramald, Ramunt, Bothram.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Ramko (Ramk), Ramel (Ramela)[4], Ramut (Ramot), Ramsz (Ramisz, Ramiesz, Ramusz), Bartram (Bertram), Ingram, Sindram, Witram[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Буйвид Рамович (1537 год)[6]; Ramowicz (1831—1863 гады)[7].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Польска-летувіская аўтарка Юстына Вальковяк прызнае за найбольш адэкватнае тлумачэньне іменнай асновы рам- зь летувіскай мовы ramùs 'спакойны'[3] (не адзначаючы, аднак, часу першай фіксацыі адпаведнага слова з такім значэньнем у летувіскіх слоўніках)
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1243.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 188.
- ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 23.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 7: Suplement. Rozwiązanie licznych zagadek staropolskiej antroponimii. — Kraków, 2002. S. 489.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 201, 203.
- ^ Mackavičius A. Žemaitijos valsčių surašymas 1537—1538 m. — Vilnius, 2003. P. 218, 72.
- ^ Parafia olkienicka, Genealogia Wileńszczyzny