Нейка

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Naicho
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Нагела, Наймант
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Нейка»

Нейка — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Найха або Наха, пазьней Нэка (Naicho, Nacho, Necke) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова найх- (нейк-) паходзіць ад стараверхненямецкага nacho 'кіравацца, прытрымлівацца'[2]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Нагела (Нагель, Найгель, Найгайла), Наймант (Нэймант). Адзначаліся германскія імёны Nagel (Nagal), Naimundus (Neimundus).

У Прусіі бытавала імя Neyke[3]. У 1615 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Johannes Neuke, Regiomontanus Borussus[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Кгаивилъ Неиковичъ (1528 год)[5][a].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На 1904 год існавала вёска Нейкава ў Красьнянскім павеце Смаленскай губэрні[12].

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама:

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1146.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1145—1146.
  3. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 69.
  4. ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 248.
  5. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 167.
  6. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 670—671.
  7. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 2. — Leipzig, 1863. S. 677.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 50.
  9. ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 132.
  10. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 313.
  11. ^ Bystroń J. Nazwiska polskie. — Lwów, 1936. S. 283.
  12. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 263.