Кантыгерд
| Кантыгерд лац. Kantygierd / Kantyhierd | |
| Guntegardis | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Gundo + Gardo |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Кантыгерд» | |
Кантыгерд — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Кундыгарт, Гундыгарда або Гунтыгарда (Cundigart, Gundegardis, Guntegardis[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гунд- (-гунт-, -кунт-) (імёны ліцьвінаў Гунтар, Вігунт, Вірконт; германскія імёны Guntar, Wigunt, Werecundus) паходзіць ад гоцкага gunþs 'бойка, бітва', а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[3].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Sudauer, darunter auch Kantigerde… dem Kantigirde, sowie Zwinienne und seinen Brudern den Sudauern (1283 і 1285 гады)[4]; nobili, dicto Cantegerde… ducens secum Cantegerdam… et sexcentos homines de Sudowia (Хроніка Прускай зямлі)[5].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Кантыгерд — нобіль з Судовіі, які ўпамінаецца ў Хроніцы Прускай зямлі
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Polyptyque de l'Abbaye de Saint-Germain des Prés rédigé au temps de l'Abbé Irminon et publié par Auguste Longnon. T. 1. — Paris, 1895. P. 326.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 701.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Dukavičienė I. XIII amžiaus prūsų asmenvardžiai prūsų registre // Acta linguistica Lithuanica. T. 72, 2015. P. 235.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 1. — Leipzig, 1861. S. 143, 145.