Бэрнат
Бэрнат лац. Bernat | |
Bernat | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Bern + Hatho |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Бернат, Бернят, Бэрнад, Барнат |
Зьвязаныя імёны | Hathubern |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Бэрнат» |
Бэрнат (Бернат, Бернят, Барнат), Бэрнад — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў
Бернад або Бернат (Bernad, Bernat[1]) і Гатуберн (Hathubern) — імёны германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова берн- (бэрн-) (імёны ліцьвінаў Бэрніка, Бернар, Бэрнард; германскія імёны Bernico, Bernar, Bernard) паходзіць ад германскага beran 'мядзьведзь'[3], а аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Гатаўт; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Hathald) — ад гоцкага *haþus[4], германскага hathu 'бой'[5]. Таксама літоўска-польская форма Бэрнат разглядаецца як вытворная ад германскага імя Бэрнард[6].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Biernat (Biernata, Birnat, Barnat)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: послове немецкии от князя Берната Вандецборху (1 верасьня 1481 году)[8]; Петру Берънатовичу жеребя (6 сакавіка 1488 году)[9]; бояре медницкие Нецко и Бернатъ Нарвоишевичы (25 траўня 1495 году)[10]; Андрею а Бернату Германовичам о имене Нарушовщину (1495 год)[11]; земян волынскихъ, в Миколая Бернатовича… а в брата его Юхна Бернатовича (1 траўня 1498 году)[12]; землю, што на Петре Берънатовичы (21 сакавіка 1499 году)[13]; земянъ луцкихъ, в сестренцовъ своихъ, в Миколая и въ его брата Юха Берънатовичовъ (18 студзеня 1504 году)[14]; людеи у Высокодворскомъ жо повете на имя Симана, а Берната Витеиковичов[15] (10 чэрвеня 1511 году); земянина волынского Миколая Бернатовича (4 лютага 1512 году)[16]; люди в Оникштенском повете, въ Крашинскои волости, на има Берната Буткевича (12 красавіка 1512 году)[17]; у бояр наших Ошменского повета, у Андреика а в Берната Германовичовъ (1 студзеня 1515 году)[18]; в Дорсунишском повете шестьдесят чоловеков… а Берната Минтовтовича <…> в Жомоитском повете у Ясвоинскои волости… слуг путных… Берната (26 студзеня 1516 году)[19]; людеи осмъ служоб в Дубицком повете… а Бернатовича Михаила зъ его братомъ Заморчиком (15 сакавіка 1516 году)[20]; у Виленскомъ повете в Рудоминскои волости людеи… а Берната (18 верасьня 1516 году)[21]; Пацъко Берънатовичъ[22], Петръ Берънатовичъ[23], Сташко Берънатовичъ[24], Берънать Ропановичъ[25], Берънатъ Кореевичъ[26], Берънатъ Михаиловичъ[27], Лавринец Берънатовичъ[28], Богдан Берънатович[29], Воитехъ Берънатович[30] (1528 год); люди Жижморские… Ганусь Бернатовичъ (23 студзеня 1529 году)[31]; Станиславу Берънатовичу, старому литъвину (1529—1530 гады)[32]; Станиславъ Берънятовичъ, дворянин (10 чэрвеня 1530 году)[33]; Гануса Бернатовича (15 лістапада 1533 году)[34]; Федко а Бернатъ Борковичи поведили, ижъ которое именье они мають в селе своемъ на имя в Борисове (13 красавіка 1534 году)[35]; люди ее мелокгянъские… Берънят (5 сакавіка 1541 году)[36]; Бернат Еикгинович (1 ліпеня 1542 году)[37]; светьковъ… а Беръната Лукашевича (28 ліпеня 1542 году)[38]; Барнат Юрдатович (сьнежань 1556 году)[39]; Macziey, Fiedor a Bernath Stankiewiczy… Bernath Stasiew. <…> Biernath a Jan Bohdanowiczy (1558 год)[40]; Матей Локштутевичъ, сынъ одинъ Юрко, при немъ брать его Бернатъ… служба Дымокуровъ боярская… Бернатъ Дымокуръ (1595 год)[41]; Ян Бернатовичъ… Бернатъ Милевич (XVI ст.)[42]; Ławrzyn Bernatowicz… Bernat Mikolaiewicz (20 лістапада 1604 году)[43]; Stasiuk Bernatowicz (1641 год)[44]; Michał Bernad (1675—1677 гады)[45]; Elisabeta Bernatowna (26 красавіка 1705 году)[46]; Jacobus Bernatowicz (25 ліпеня 1751 году)[47]; Franciscus Bernotowicz (3 верасьня 1787 году)[48].
Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- Пётар Бернатавіч — літоўскі баярын, які ўпамінаецца ў 1488 годзе
- Нецька і Бернат Нарвойшавічы — медніцкія баяры, якія ўпамінаюцца ў 1495 годзе
- Андрэй і Бернат Германавічы — ашмянскія баяры, якія ўпамінаюцца ў 1495 і 1515 гадох
- Станіслаў Бернатавіч — літоўскі дваранін, стары ліцьвін, які ўпамінаецца ў 1529—1530 гадох
- Мальгарэта Балтрамееўна Бернат — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1584 годзе[49]
Бэрнаты (Bernat) — прыгонныя зь вёскі Агароднікаў, Амбросаўшчыны і Вашчынікаў (каля Жупранаў), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[50].
Бэрнатовічы (Bernatowicz) — прыгонныя з ваколіцаў Сьвянцянаў, вёсак Клікуноў, Кулю і Бобрышкаў (Троцкі павет), ваколіцаў Аліты і Дусьмянаў, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[51].
Бернатовічы — парафіяне касьцёла ў Росіцы на 1861 год[52].
Бернаты — парафіяне царквы ў Лапічах (Меншчына) на 1870—1883 гады[53].
Бэрнатовічы (Bernatowicz) гербу Акшак — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету[54].
У актах Вялікага Княства Літоўскага ўпаміналася сяло Бернатавічы (Бернатовичи) каля Рудаміны[55].
У 1595 годзе ў Жамойцкім старостве ўпамінаўся маёнтак Бернатавічы[56], у 1690 годзе — фальварак Бэрнатавічы[57].
На 1909 год існаваў фальварак Бернадынка ў Менскім павеце Менскай губэрні[58].
На гістарычнай Браслаўшчыне існуюць вёскі Бярнаты і Бернатоўшчына, на гістарычнай Берасьцейшчыне — Бярнады, на гістарычнай Слонімшчыне — Бярнатаўшчына. На гістарычнай Браслаўшчыне існаваў засьценак Бэрнатышкі.
Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 21 (267).
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 270, 788, 792.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 15.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 1. — Warszawa, 2015. S. 123.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 16.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 326.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 4 (1479—1491). — Vilnius, 2006. S. 75.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 72.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 352.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 6 (1494—1506). — Vilnius, 2007. P. 173.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 122.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 373.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 74.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 119—120.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 96.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 259.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 179.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 184.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 308—309.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 60.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 78.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 80.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 97.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 102.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 117.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
- ^ Акты Литовско-Русского государства. Вып. 1. ― М., 1899. С. 213.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 7 (1506—1539). — Vilnius, 2011. S. 626.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 7 (1506—1539). — Vilnius, 2011. S. 621.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 226 (7) (1532—1534). — Vilnius, 2019. P. 73.
- ^ Акты, относящиеся к истории Западной России. Вып. 2. 18‑я и 32 книги записей Литовской метрики: Метрика королевы Боны. — Москва, 2018. С. 240.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 229 (10) (1540—1541). — Vilnius, 2003. S. 137.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 20.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 230 (11) (1542). — Vilnius, 2001. P. 20.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 133.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 115—116, 320.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 515—516.
- ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 6, 9.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 29—30.
- ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 53.
- ^ Žemaičių vyskupijos vizitacija 1675—1677 m. // Fontes Historiae Lituaniae. Vol. X, 2011. P. 808.
- ^ Kaminskas-Krinčius A. Seniausiosios išlikusios originalios 1705—1726 m. Stakliškių bažnyčios krikšto metrikų knygos fragmento (1705—1710) publikacija. Bibliotheca Lituana. T. 2 (2012). P. 453.
- ^ Stakliškių Švč. Trejybės bažnyčia, 1748—1752 m. jungtuvių įrašai, Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
- ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776—1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 42.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 107—108.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 253—254.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 60, 102, 273, 359, 396.
- ^ Яўген Анішчанка, Росица костел Дриссенского уезда, списки прихожан 1861 г., Архіў гісторыка Анішчанкі, 24 студзеня 2016 г.
- ^ Яўген Анішчанка, церковь Лапичи Игуменского уезда. Прихожане, Архіў гісторыка Анішчанкі, 10 чэрвеня 2015 г.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 228.
- ^ Indeks alfabetyczny miejscowości dawnego wielkiego Księstwa Litewskiego: A—K (Abakanowicze — Kujany). Wilno, 1929. S. 21.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 55.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 39, 292.
- ^ Список населенных мест Минской губернии. — Минск, 1909. С. 9.