Нагела
Нагела лац. Nagieła / Nahieła | |
Nagel | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Nacho + Gelo |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Нагель, Найгель, Найгайла |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Нагела» |
Нагела (Нагель, Найгель), Найгайла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нагал, пазьней Нагель (Nagal, Nagel) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова найх- (нейк-) паходзіць ад стараверхненямецкага nacho 'кіравацца, прытрымлівацца'[2], а аснова -гайл- (-гал-, -гел-) (імёны ліцьвінаў Відзігайла, Інгела, Монтгайла; германскія імёны Widigail, Ingeila, Montigel) — ад гоцкага і бургундзкага gails 'жвавы, свавольны, ганарысты'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Nagel[4].
У 1594 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Michael Nagell, Rastenburgensis Borussus, у 1618 годзе — David Nagel, Hohensteinensis Borussus, у 1627 годзе — David Nagelius, Hohensteinensis Borussus[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: людеи… Нарка Накгеля (20 студзеня 1523 году)[6]; село Суръвиловъское, а в ономъ селе тыи люди… Лаврынъ Наикгаиловичъ (23 траўня 1539 году)[7]; на име Миколай Пашковичъ Нокгеловича (24 лютага 1585 году)[8]; Nagieliewicz (1603—1629 гады)[9]; Nagiełowicz (1636 год)[10]; Naygielewicz (1639, 1643 і 1645 гады)[11]; Stanisław Naygielewicz winnik (22 чэрвеня 1643 году)[12]; Nagela (1671—1681 гады)[13].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нагелы (Nagieło) — літоўскі шляхецкі род з ваколіцаў Сьвянцянаў[14].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1146.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1145—1146.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 181.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 121, 236, 302.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 203.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 263.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 72.
- ^ Ragauskaitė A. XVII a. pirmosios pusės Kauno miestiečių asmenvardžių kilmė // Acta linguistica Lithuanica. T. 43, 2000. P. 100.
- ^ Paknys M. Vilniaus miestas ir miestieèiai 1636 m.: namai, gyventojai, sveèiai. — Vilnius, 2006. P. 117.
- ^ Paknys M. Vilniaus miestas ir miestieèiai 1636 m.: namai, gyventojai, sveèiai. — Vilnius, 2006. P. 187.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 6. — Вильна, 1869. С. 340.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 176.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 140.