Янка Маўр
Янка Маўр лац. Janka Maŭr | ||||
Асабістыя зьвесткі | ||||
---|---|---|---|---|
Імя пры нараджэньні | Іван Міхайлавіч Фёдараў | |||
Псэўданімы | Янка Маўр | |||
Нарадзіўся | 28 красавіка (10 траўня) 1883 | |||
Памёр | 3 жніўня 1971 (88 гадоў) | |||
Пахаваны | ||||
Дзеці | Фёдар Фёдараў, Арсень Фёдараў[d] і Натальля Фёдарава[d] | |||
Літаратурная дзейнасьць | ||||
Род дзейнасьці | перакладнік, пісьменьнік, эспэрантыст, дзіцячы пісьменьнік | |||
Кірунак | сацыялістычны рэалізм, прыгоды | |||
Жанр | дзіцячая й падлеткавая літаратура | |||
Мова | эспэранта і беларуская мова | |||
Значныя творы | «Чалавек ідзе» (1924), «Палескія рабінзоны» (1930) | |||
Прэміі | Дзяржаўная прэмія БССР (1972) | |||
Узнагароды | | |||
Подпіс | ||||
Творы на сайце Knihi.com | ||||
Я́нка Маўр (сапраўднае імя Іва́н Міха́йлавіч Фёдараў; 10 траўня 1883 (29 красавіка па старым стылі), Лібава (Латвія) — 3 жніўня 1971, Менск) — беларускі пісьменьнік, аўтар апавяданьняў, аповесьцяў і раманаў для дзяцей і моладзі.
Заслужаны дзяяч культуры БССР (1968). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі Беларускай ССР (1968). Сябра УКП(б) з 1950 году. Сябра СП СССР (1934).
Біяграфічныя зьвесткі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся ў сям’і сталяра. Дзяцінства правёў на радзіме маці — у вёсцы Лебянішкі Ковенскай губэрні (цяпер Летува). Скончыў пачатковую, затым рамесную навучальню ў Коўне. У 1899 паступіў у Панявескую настаўніцкую сэмінарыю. Быў выключаны за ўдзел у гуртку рэвалюцыйнай моладзі. У 1903 здаў экстэрнам іспыт і атрымаў званьне настаўніка пачатковай школы.
Працаваў памочнікам настаўніка ў Новым Месцы (Летува), у вёсцы Бытча на Барысаўшчыне. У 1906 удзельнічаў у нелегальным зьезьдзе рэвалюцыйна настроеных настаўнікаў у в. Мікалаеўшчына. Разам з Якубам Коласам і іншымі актыўнымі ўдзельнікамі быў аддадзены пад суд, пазбаўлены права выкладаць у школе й узяты пад нагляд паліцыі. У 1909 годзе ўступіў у царкоўны шлюб. Пераехаў у в. Турэц. Толькі ў 1911 Я. Маўр працаўладкаваўся выкладчыкам геаграфіі й гісторыі ў Менскую прыватную гандлёвую школу.
Пасьля Кастрычніцкай рэвалюцыі працаваў у школе, у Рэспубліканскім саюзе работнікаў асьветы, у Наркамаце асьветы БССР, у Беларускім дзяржаўным выдавецтве. З 1930 на творчай працы.
Сын Янкі Маўра — акадэмік Нацыянальнай акадэміі навук Беларусі Фёдар Фёдараў. Дачка Янкі Маўра была жонкай сына Якуба Коласа.
Янка Маўр памёр 3 жніўня 1971 году. Пахаваны ў Менску на Ўсходніх могілках[1].
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дэбютаваў у 1923 фэльетонамі ў газэце «Савецкая Беларусь» і ленінградзкім часопісе «Бэгемот». Зь першым апавяданьнем выступіў у друку ў 1926 (часопіс «Беларускі піянэр»). Аўтар кнігаў аповесьцяў, апавяданьняў «Чалавек ідзе» (1927), «У краіне райскай птушкі» (1928, 1983), «Сын вады» (1928), «Палескія рабінзоны» (1930, аповесьць экранізаваная ў 1935), «Сьлёзы Тубі» (1930), «Аповесьць будучых дзён» (1932), «ТВТ» (1934), «Вакол сьвету» (1947), «Шлях зь цемры» (1948), «Апавяданьні» (1951), «Аповесьці і апавяданьні» (выбранае, 1954), «Фантамабіль прафэсара Цылякоўскага» (часопіс «Маладосьць», 1954—1955), «Аповесьці і апавяданьні» (1969), апавяданьня «Цётка Эмілія» (1954), байкі «Пекла» (1929), рамана «Амок» (1930).
Аўтар п’есы «Памылка» (апублікаваная й пастаўлена ў 1940), аднаактовак «Хата з краю» (1941), «Балбатун» (1946). Пераклаў на беларускую мову асобныя творы Г. К. Андэрсэна, Дз. Маміна-Сыбірака(ru), М. Прышвіна(ru), А. Чэхава, Р. Кіплінга, М. Твэна, Ж. Вэрна, В. Гюго, А. Гайдара(ru), В. Шклоўскага(ru), А. Конанава(ru).
Прэміі й узнагароды
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Узнагароджаны двума ордэнамі Працоўнага Чырвонага Сьцяга, ордэнам «Знак Пашаны» й мэдалямі. Заслужаны дзяяч культуры БССР (1968). Ляўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (пасьмяротна, 1972) за аповесьці «Чалавек ідзе», «У краіне райскай птушкі», «Сын вады», «Палескія рабінзоны», «ТВТ», «Шлях зь цемры», раман «Амок».
Творы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Раман
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Амок (1928)
Аповесьці
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Чалавек ідзе (1924)
- У краіне райскай птушкі (1926)
- Сын вады (1927)
- Палескія рабінзоны (1929)
- Аповесьць будучых дзён (1932)
- Вакол сьвету (1947)
- ТВТ (1934, 1949)
- Шлях з цемры (1920, 1956—1958)
- Фантамабіль прафэсара Цылякоўскага (1955)
Апавяданьні
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Сьлёзы Тубі (1926)
Казка
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Падарожжа ў пекла (1928)
П’есы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Памылка (1940)
- Хата з краю (1941)
- Балбатун (1946)
Памяць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Вуліцы:
- З 1993 году ў Беларусі прысуджаецца прэмія імя Я. Маўра за найлепшыя творы для дзяцей.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Маўр Янка // Беларускія пісьменьнікі (1917—1990) : Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі; нав. рэд. А. Л. Верабей. — Менск : Мастацкая літаратура, 1994. — С. 374—375
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
|
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Творы на «Беларускай Палічцы»
- Васіль Дранько-Майсюк. (23 чэрвеня 2023) Янка Маўр — пачатак змагання з Пеклам. Літаратурныя ночы з Васілём. Радыё Ўнет.
У іншым моўным разьдзеле існуе паўнейшы артыкул на гэтую тэму: «Янка Мавр» (рас.) Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы гэты артыкул з дапамогай перакладу. Для дадатковай інфармацыі націсьніце [Разгарнуць].
|
- Нарадзіліся 10 траўня
- Нарадзіліся ў 1883 годзе
- Нарадзіліся ў Ліепаі
- Памерлі 3 жніўня
- Памерлі ў 1971 годзе
- Памерлі ў Менску
- Пахаваныя на Ўсходніх могілках Менску
- Кавалеры ордэна Працоўнага Чырвонага Сьцягу
- Кавалеры ордэна «Знак Пашаны»
- Беларускія літаратары
- Беларускія эспэрантысты і эспэрантысткі
- Людзі, у гонар якіх названыя вуліцы
- Янка Маўр