Рыгор Крушына

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Рыгор Крушына
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся 20 лістапада (3 сьнежня) 1907
Памёр 27 сакавіка 1979(1979-03-27) (71 год)
Пахаваны
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьнік, паэт, літаратурны крытык
Мова беларуская мова[1]

Рыго́р Крушына (сапраўднае імя Рыго́р Каза́к; 3 сьнежня 1907 — 27 сакавіка 1979) — беларускі паэт, празаік, крытык.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Нарадзіўся ў вёсцы Бязьверхавічы пад Слуцкам. Ягоны першы зборнік вершаў пад назвай «Паэзія чырвонаармейца» выйшаў у Менску ў 1931 годзе. У 1935 годзе Крушына скончыў Маскоўскі інстытут кінэматаграфістаў. У часе вайны апынуўся ў акупаваным Менску, адкуль патрапіў у эміграцыю, дзе працягваў сваю творчасьць, выпускаючы паэтычныя кнігі. Працаваў Рыгор Крушына і на Радыё Свабода, стаў адным з заснавальнікаў Беларускага Інстытуту навукі й мастацтва ў Нью-Ёрку, а таксама — першым беларусам-сябрам Міжнароднага ПЭН-цэнтру. Памёр у ЗША.

Кнігі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Сем зборнікаў вершаў, апублікаваных пры жыцьці:

  • Лебедзь чорная (1947)
  • Выбраныя творы (1957)
  • Вячорная лірыка (1963)
  • Хвіліна роздуму (1968)
  • Вясна ўвосень (1972)
  • Дарогі (1974)
  • Сны і мары (1975)

А таксама пасьмяротныя ўжо на Беларусі:

  • Цымбаліст (Менск, 2004)
  • Выбраныя творы (Менск, 2005)

Літаратура[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі