Узвышша (часопіс)

«Узвышша»
	«Узвышша»
Тэматыка	літаратурны часопіс
Краіна	Беларусь
Адрас	Менск
Выдавец	Узвышша і Беларусь
Дата заснаваньня	1927
Дата закрыцьця	1931
Мова	беларуская

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Узвышша (неадназначнасьць).

«Узвы́шша» (1927—1931) — літаратурна-мастацкі часопіс (“часопісь літаратуры, мастацтва і крытыкі”), створаны сябрамі аднайменнай літаратурнай суполкі.

Лічыцца адным з самых адметных і значных літаратурна-мастацкіх выданьняў у гісторыі новай беларускай літаратуры. З 1927 па 1930 год выдаваўся літаратурнай суполкай “Узвышша”, а ў 1931 годзе — Беларускім дзяржаўным выдавецтвам у Менску. Усяго было выдадзена 44 нумары часопісу ў 39 кнігах^[1].

Зьмест[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

На старонках часопіса друкавалі свае творы, а таксама літаратурна-крытычныя артыкулы Кузьма Чорны, Уладзімер Дубоўка, Кандрат Крапіва, Адам Бабарэка, Зьмітрок Бядуля, Пятро Глебка, Сяргей Дарожны, Максім Лужанін, Язэп Пушча, Тодар Кляшторны, Лукаш Калюга, Андрэй Мрый і інш. Шматлікія з прадстаўленых у часопісе твораў зрабіліся нацыянальнай клясыкай (раман “Запіскі Самсона Самасуя” А. Мрыя, аповесьці “Лявон Бушмар” К. Чорнага, “Ні госьць ні гаспадар” Л. Калюгі, паэма “Кругі” У. Дубоўкі і інш.).

Ня меншую цікавасьць і значнасьць уяўляюць зьмешчаныя ў выданьні літаратуразнаўчыя, крытычныя і моўныя артыкулы, у якіх уздымаліся пытаньні і шукаліся спосабы разьвязаньня разнастайных праблемаў (мастацкія канцэпцыі, герой, тэма, форма і інш.), зьвязаных з вызначэньнем напрамкаў разьвіцьця беларускай літаратуры, а таксама распрацоўкай, кадыфікацыяй і нармаваньнем беларускай літаратурнай мовы.