Людміла Рублеўская

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Людміла Рублеўская
Асабістыя зьвесткі
Нарадзілася 5 ліпеня 1965(1965-07-05) (58 гадоў)
Сужэнец Віктар Шніп
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці пісьменьніца, паэтка
Гады творчасьці 1983 — цяпер
Жанр верш, паэма, раман, аповесьць
Мова беларуская мова[1] і расейская мова[1]
Узнагароды
Творы на сайце Knihi.com
http://lir-book.by/

Людмі́ла Рубле́ўская (сапр. Людміла Іванаўна Шніп; нар. 5 ліпеня 1965 году, Менск) — беларуская пісьменьніца, паэтка, літаратарка.

Біяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Скончыла аддзяленьне архітэктуры Менскага архітэктурна-будаўнічага тэхнікуму (1984). Працавала ў канструктарскім бюро на ВА «Гарызонт». Вучылася на аддзяленьні паэзіі Літаратурнага інстытуту ў Маскве (1986—1987), затым перавялася на беларускае аддзяленьне філялягічнага факультэту БДУ, які скончыла ў 1994 годзе. Працавала ў газэце «Наша слова», часопісе «Першацвет». З 1996 году працавала ў адзьдзеле крытыкі, з 2002 — рэдактарка аддзелу літаратуры штотыднёвіка «Літаратура і мастацтва». Да 2020 году была аглядальніцай аддзелу культуры газэты «Советская Белоруссия»[2]. З 2020 піша літаратурныя агляды на старонках газэты «Зьвязда».

Людміла Рублеўская кіруе суполкай маладых творцаў «Літаратурнае прадмесьце». Выкладае ў Школе маладога літаратара пры Саюзе беларускіх пісьменьнікаў[3].

Сябра СП СССР з 1990 году, сябра Саюзу беларускіх пісьменьнікаў[4]. Жыве ў Менску. У шлюбе з паэтам Віктарам Шніпам.

Творчасьць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Вонкавыя выявы
Выпуск праграмы «Дыяблог. Пра літаратуру» на тэлеканале «Беларусь 3» з удзелам Людмілы Рублёўскай. 15 кастрычніка 2015

Дэбютавала вершам у 1983 годзе ў газеце «Знамя юности».

Гісторыяцэнтрычныя творы Людмілы Рублеўская некаторыя беларускія крытыкі пахвальна параўноўваюць з «меладраматычнымі інтэрпрэтацыямі» мастацкіх ідэй Уладзіміра Караткевіча. Так, падзеі ў яе рамане «Золата забытых магіл» (2005) адбываюцца паралельна ў найбольш цікавыя для Караткевіча часы паўстання Кастуся Каліноўскага і ў наш час. А гераіня аповесці «Пярсцёнак апошняга імператара» (2005) спазнае трагічную і гераічную гісторыю свайго роду, які выяўляецца каралеўскім.

Член Саюза беларускіх пісьменнікаў з 1990 года.

Зборнікі паэзіі:

  • «Крокі па старых лесвіцах» (1990)
  • «Адукацыя» (1990)
  • «Замак месячнага сяйва» (1992)
  • «Застаюся» (1996)
  • «Балаган»(2000)
  • «Рыцарскія хронікі» (2001)
  • «Над замкавай вежай»(2003)
  • «Шыпшына для Пані». Вершы, эсэ.(2007)
  • «Вяртанне Інфанты»(2015)

Проза:

  • «Старасвецкія міфы горада Б». Апавяданні. (2002)
  • «Сэрца мармуровага анёла». Аповесці, апавяданні. (2003)
  • «Пярсцёнак апошняга імператара». Аповесці, апавяданні. (2005)
  • «Ночы на Плябанскіх Млынах». Раман, аповесці, апавяданні. (2013)
  • «Сутарэнні Ромула». Раманы. (2010)
  • «Сэрца мармуровага анёла». Раман, аповесці.(2012)
  • «Дагератып». Раман.(2017)
  • «Пантофля Мнемазіны». Раман. (2018)

Серыя раманаў «Авантуры Пранціша Вырвіча»

  1. «Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега» (2012, 2020)
  2. «Авантуры студыёзуса Вырвіча» (2014)
  3. «Авантуры драгуна Вырвіча» (2014)
  4. «Авантуры Пранціша Вырвіча, канфедэрата і здрадніка» (2017)
  5. «Авантуры Вырвіча з банды Чорнага Доктара» (2019)
  6. «Авантуры Вырвіча, Лёдніка і Чорнай Меланхоліі» (2020)
  7. «Авантуры Пранціша Вырвіча, маршалка Менскага» (2023)

Кнігі для дзяцей:

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі. (2000)

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі. (2007 (Беласток, Польша))

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі. (2008)

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі. (2011)

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі. (2018)

«Прыгоды мышкі Пік-Пік». Казкі (2021)

«Карона на дне віра, альбо Казкі з хутара Юстыны». Казкі. (2008)

Драматургія (асобным выданнем):

«Людвіка і Фабіян». П’еса на падставе архіўных дакументаў. Сумесна з В.Скалабанам. (2006).

Публіцыстыка і эсэістыка:

«Беседы о философах. От античности до эпохи возрождения». Эсэ. (2004)

«Я — мінчанін»(на бел., 2003)

«Я — минчанин». (в перев. на рус., 2006).

«Время и бремя архивов и имён» (у суаўтарстве з В.Скалабанам). Эсэ па гісторыі беларускай літаратуры. (2009)

«Рифма ценою в жизнь». Эсэ па гісторыі беларускай літаратуры. (2013)

«Рыцари и дамы Беларуси. Книга 1».(2013)

«Рыцари и дамы Беларуси. Книга 2».(2016)

«Рыцари и дамы Беларуси. Книга 3».(2018)

Мастацкая проза ў перакладзе на рускую мову:

  • «Пляска смерти». Роман. (2011)
  • «Жених панны Дануси» . Повесть, рассказы. (2012)
  • «Авантюры Прантиша Вырвича, школяра и шпиона». (2016)

Кнігі серыі «Ретро-библиотека приключений и научной фантастики» (рамка) выдавецтва «Престиж-бук» (Москва). Серыя «Все авантюры Прантиша Вырвича»

  • Т.1. «Авантюры Прантиша Вырвича». Романы «Авантюры Прантиша Вырвича, школяра и шпика» и «Пляска смерти». Москва, 2017.
  • Т.2. «Авантюры студиозуса Вырвича». Роман «Авантюры студиозуса Вырвича». Цикл рассказов «Старосветские мифы города Б.»  Москва, 2017.
  • Т.3. «Авантюры драгуна Прантиша Вырвича». Роман «Авантюры драгуна Прантиша Вырвича», повести «Дети гомункулуса» и «Сердце мраморного ангела», цикл «Шляхетские рассказы». Москва, 2020.
  • Т.4."Новые авантюры Прантиша Вырвича и Чёрного Доктора". Романы «Авантюры Прантиша Вырвича, изменника и конфедерата» и «Авантюры Вырвича из банды Чёрного Доктора». Москва, 2020.

Кнігі серыі навучальнага чытання Іллі Франка.

  • «Белорусский с Людмилой Рублевской. Старосветские мифы города Б.» Москва, 2018.
  • «Белорусский с Людмилой Рублевской. Ночи на Плебанских мельницах». Москва, 2019.

У перакладзе на украінскую мову:

  • «Гра в Альбарутенію». Раман, аповесць, апавяданні. Кіеў, 2012.

Узнагароды[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

    • 2003 — пераможца конкурсу драматургіі «Купалавы далягляды»
    • 2010 — пераможца літаратурнага конкурсу «Жанчына ў сучасным грамадстве» (Беларусь-Швецыя)
    • медаль Францыска Скарыны (2011),
    • 2011 — прэмія імя Францішка Багушэвіча, за раман «Сутарэнні Ромула»
    • 2012 — прэмія Саюза журналістаў Беларусі «Залатое пяро»
    • 2014 — прэмія «Залаты апостраф»
    • 2014 — прэмія Саюза журналістаў Беларусі «Залатое пяро»
    • 2015 — прэмія «Кніга году-2015» за раман «Авантуры студыёзуса Вырвіча»
    • 2017 — прэмія Ежы Гедройца, ІІ месца за раман «Дагератып»
    • 2017 — Нацыянальная літаратурная прэмія ў намінацыі «Найлепшы празаічны твор» — за раман «Авантуры Пранціша Вырвіча, здрадніка і канфедэрата»

Бібліяграфія[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Зборнік вершаў «Крокі па старых лесьвіцах» (паэзія, 1990),
  • «Адукацыя» (паэзія, 1990),
  • «Замак месячнага сяйва» (паэзія),
  • «Старасьвецкія міты горада Б» (проза, 2002),
  • кнігі казак для дзяцей «Прыгоды мышкі Пік-Пік» (2000),
  • «Дзеці Гамункулуса» (аповесьць, 2000),
  • «Сэрца мармуровага анёла» (аповесьць, 2001),
  • «Пярсцёнак апошняга імпэратара» (аповесьць, 2002),
  • «Пасьля Цэзара» (паэма),
  • «Першы запавет» (паэма),
  • «Шыпшына для Пані» (вершы і эсэ, 2007),
  • «Карона на дне віра, альбо Казкі з хутара Юстына» (2008),
  • «Забіць нягодніка, альбо Гульня ў Альбарутэнію. Раман-інструкцыя» (раман, 2008)
  • «Время И бремя архивов и времен» (у саўтарстве зь Віталём Скалабанам, 2009).
  • «Сутарэньні Ромула» (раман, 2010).
  • «Авантуры Пранціша Вырвіча, шкаляра і шпега» (першая кніга тэтралёгіі, раман 2012).
  • «Авантуры студыёзуса Вырвіча» (другая кніга тэтралёгіі, раман 2014).
  • «Авантуры драгуна Вырвіча» (трэцяя кніга тэтралёгіі, раман 2014).
  • «Дагератып» (раман 2014).
  • «Зьяўленьне інфанты» (вершы і проза, 2015).
  • «Авантуры Пранціша Вырвіча» (тэтралёгія).
  • «Пантофля Мнемазіны» (раман, 2018).


Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ а б Нацыянальная служба Чэскай рэспублікі
  2. ^ Пісьменніца Людміла Рублеўская звольнілася з «СБ. Беларусь сегодня». novychas.by (22 верасня 2020).
  3. ^ Сайт пісьменьніцы Людмілы Рублеўскай, http://lir-book.by/%d0%b1%d0%b8%d0%be%d0%b3%d1%80%d0%b0%d1%84%d0%b8%d1%8f/
  4. ^ Рублеўская Людміла // Беларускія пісьменнікі: 1917—1990. — Менск: Мастацкая літаратура, 1994. — ISBN 5-340-00709-X

Вонкавыя спасылкі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]