Валянцін Таўлай

Валянцін Паўлавіч Таўлай
Асабістыя зьвесткі
Псэўданімы	Усяслаў Барвінец; Бунтар; Янка Бунтар; К.Бунтарны; Былы вучань; Васіль; М.Гарустовіч; Горны; Янка Дванаццаты; Павел Менскі; Мсьцівец; Юрка Назубіч; Ілюк Прышчэпа (з Янкам Брылём); Паўлюк Сірата; В.Тарскі; Чырвоны зьвястун; крыптанімы: В.Т.; А.С. і В.Т. (з А.Салагубам);
Нарадзіўся	26 студзеня 1914 Баранавічы, Менская губэрня, Расейская імпэрыя
Памёр	27 чэрвеня 1947 Менск, БССР
Пахаваны	Вайсковыя могілкі
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	літаратуразнаўца, перакладнік, паэт і журналіст
Мова	беларуская мова
Валянцін Паўлавіч Таўлай у Вікісховішчы

Валянцін Паўлавіч Таўлай (пс. Усяслаў Барвінец; Бунтар; Янка Бунтар; К.Бунтарны; Былы вучань; Васіль; М.Гарустовіч; Горны; Янка Дванаццаты; Павел Менскі; Мсцівец; Юрка Назубіч; Ілюк Прышчэпа (з Я.Брылём); Паўлюк Сірата; В.Тарскі; Чырвоны звястун; крыптанімы: А.С. і В.Т. (з А.Салагубам); В.Т.; 26 студзеня (8 лютага) 1914, Баранавічы — 27 чэрвеня 1947, Менск) — беларускі паэт, літаратуразнаўца, заходнебеларускі дзяяч.

Біяграфія

Пражываў з бацькамі ў вёсцы Рудаўка (цяпер Слонімскі раён). Навучаўся ў Слонімскай настаўніцкай сэмінарыі, зь якой у 1925 годзе быў выключаны, бо адмовіўся пісацца палякам. У 1927 паступіў у 3 клясу Віленскай беларускай гімназыі. У лютым 1928 выключаны з навучальнай установы за ўдзел у вучнёўскім страйку. Пад паліцэйскім канвоем выпраўлены да бацькоў на вёску. Супрацоўнічаў зь беларускім камуністычным рухам.

Друкавацца пачаў ў 1928 ў заходнебеларускай прэсе. Тады ж на шапірографе выдаў паэму «Непераможная», якая была прысьвечана разгромленай Грамадзе.

28 жніўня 1929 арыштаваны польскімі ўладамі за стварэньне камсамольскае групоўкі ў вёсцы. Утрымліваўся ў Слонімскай і Гарадзенскай вязьніцах. Асуджаны на 6 месяцаў зьняволеньня ўмоўна, як непаўнагадовы. Пракурор абскардзіў рашэньне, і Віленскі суд прысудзіў Таўлая да 2 гадоў турмы. Валянцін Таўлай не зьявіўся на суд (выпушчаны зь вязьніцы на час перагляду справы). У кастрычніку 1930 нелегальна перапраўлены ў БССР.

З 1930 па 1932 працаваў у газэце «Звязда», навучаўся на вечаровым газэтным аддзяленьні літфаку БДУ.

Пасьля далучэньня Заходняй Беларусі да БССР ня быў арыштаваны, як большасьць сябраў Грамады, таму што супрацоўнічаў са спэцгрупай НКГБ «Буравесьнік».

Пахаваны на вайсковых могілках у Менску.

Творчасьць

Кнігі

• 1928 — Непераможаная (паэма)

Памяць

У Горадні імем Таўлая названа вуліца. Маецца такая вуліца і ў Лідзе і Маладзечне.

Баранавіцкая гарадзкая бібліятэка носіць імя Валянціна Таўлая.

Мікола Арочка ў 1969 выдаў крытыка-літаратуразнаўчую кнігу «Валянцін Таўлай». У 1978 быў зьняты дакумэнтальны фільм «Валянцін Таўлай» па сцэнары Вячаслава Адамчыка.

Вонкавыя спасылкі

• Аўтабіяграфія Таўлая
• Слоўнік Маракова
• Жыцьцяпіс на Слоўнік.орг
• Курылёнак Вольга, Да 90-годдзя з дня нараджэньня Валянціна Таўлая//Лідзкі летапісец
• Сяргей Чыгрын, Слонімскімі сьцежкамі Валянціна Таўлая//Газэта Слонімская
• Вершы Таўлая