Адам Бабарэка
Адам Бабарэка лац. Adam Babareka | |
Фатаграфія Адама Бабарэкі (1920-я гг.) | |
Асабістыя зьвесткі | |
---|---|
Псэўданімы | Адам Гаротны; Я. Каліна; Якім Каліна; Малады настаўнік; А.Рэка; Чырвоны; А.Чырвоны; Адам Чырвоны; А.Чэмер |
Нарадзіўся | 14 кастрычніка 1899 в. Слабада-Кучынка, Слуцкі павет, Менская губэрня |
Памёр | 10 кастрычніка 1938 (38 гадоў) п. Княж-Пагост, Комі АССР, Расейская СФСР |
Літаратурная дзейнасьць | |
Род дзейнасьці | пісьменьнік, літаратуразнаўца |
Гады творчасьці | 1920-1930 |
Жанр | апавяданьне |
Мова | беларуская |
Дэбют | 1920 |
Творы ў Вікікрыніцах | |
Творы на сайце Knihi.com | |
Ада́м Анто́навіч Бабарэ́ка (14 кастрычніка [ст. ст. 2 кастрычніка] 1899, в. Слабада-Кучынка Слуцкага павету, цяпер у Капыльскім раёне — 10 кастрычніка 1938, Паўночлаг) — беларускі пісьменьнік і літаратуразнаўца.
Псэўданімы і крыптанімы: А. Б.; А. Ч.; А-м Б-а; А. Б-ка; А. Б-рэка; Адам Гаротны; Я. Каліна; Якім Каліна; Янка Кужаль; Малады настаўнік; А.Рэка; Чырвоны; А.Чырвоны; Адам Чырвоны; А.Чэмер[1] .
Біяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Нарадзіўся 14 кастрычніка 1899 году ў вёсцы Слабада-Кучынка Слуцкага павету ў сям’і безьзямельнага селяніна.
Вучыўся ў слуцкай школе, у 1918 годзе скончыў Менскую духоўную сэмінарыю, настаўнічаў на Случчыне.
Удзельнік антыпольскага падпольля і партызанскага руху, арыштаваны польскімі ўладамі (1920). Пасьля вызваленьня зноў працаваў настаўнікам, быў чальцом рэвалюцыйнага камітэту Пукаўскай воласьці, загадчыкам валаснога аддзелу народнай асьветы. Служыў у Чырвонай Арміі (1921—1922).
У 1922 годзе паступіў на этноляга-лінгвістычнае аддзяленьне пэдагагічнага факультэту БДУ, працаваў у рэдакцыі газэты «Савецкая Беларусь». Быў адным з арганізатараў літаратурных аб’яднаньняў «Маладняк» (1923) і «Ўзвышша» (1926). У 1927 годзе скончыў БДУ. У 1926—29 гадох працаваў выкладчыкам беларускай мовы і літаратуры ў Камуністычным унівэрсытэце Беларусі, а з 1928 — асыстэнт катэдры гісторыі беларускай літаратуры БДУ.
Рэпрэсіі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Арыштаваны ДПУ БССР 25 ліпеня 1930 ў Менску па справе «Саюзу вызваленьня Беларусі». Асуджаны пазасудовым органам НКВД 10 красавіка 1931 як «чалец контаррэвалюцыйнай арганізацыі» і за «антысавецкую агітацыю» да 5 гадоў ссылкі, год прабыў у менскай турме, ссылку адбываў у г.п. Слабадзкое Кіраўскай вобласьці, з канца 1934 у горадзе Вятцы (цяпер Кіраў). Працаваў бугальтарам. Тэрмін ссылкі быў падоўжаны на 2 гады ў адміністрацыйным парадку. 3 чэрвеня 1937 году Галоўная ўправа ў справах літаратуры і выдавецтваў Беларускай ССР (Галоўліт БССР) выдала Загад № 33 «Сьпіс літаратуры, якая падлягае канфіскацыі зь бібліятэк грамадзкага карыстаньня, навучальных установаў і кнігагандлю». Паводле Загаду, «усе кнігі» Адама Бабарэкі прадугледжвалася «спальваць»[2].
Паўторна арыштаваны 24 ліпеня 1937 году ў рамках сфабрыкаванай маштабнай акцыі па рэпрэсаваньні беларусаў, сасланых АДПУ ў пачатку 1930-х. Паводле пастановы «тройкі» па Кіраўскай вобласьці ад 15 лютага 1938 атрымаў 10 гадоў зьняволеньня ў лягерох. Пакараньне адбываў у пасёлку Княж-Пагост Комі АССР у Паўночным чыгуначным лягеры НКУС, дзе памёр у лягернай бальніцы.
Па першай справе рэабілітаваны судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага суду БССР 15 лістапада 1957 году, па другой — 4 ліпеня 1959 Кіраўскім абласным судом. Групавая справа А. Бабарэкі і іншых №20951-с з фатаздымкам захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.
Быў жанаты, гадаваў дваіх дзяцей, дачка Алеся жыве ў Маскве.
Творчасьць
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Першае апавяданьне «То толькі сон…» надрукавана ў газэце «Звон» (1919, 8 верас., № 7 с. 2–3; 10 верас., № 8 с. 2–3; 12 верас., № 9 с. 2–3), было напісана ў 1918 г., але выйшла толькі праз год пад псэўданімам Янка Кужаль. У ім аўтар паказаў сваё бачаньне ідэальнай дзяржавы, у якой «кожны працуе для ўсіх і ўсе для аднаго». Апавяданьне было напісана ў 1918-м годзе — у час утварэньня новай Беларускай дзяржавы. Яго адносяць да філясофска– фантастычнага жанру[3][4][5][6]. Сем гадоў пісьменьнік займаўся стварэньнем празаічных твораў і апублікаваў больш за 20 апавяданьняў і імпрэсій.
Дэбютаваў вершамі ў рэспубліканскім друку ў 1920 годзе. Урывак з яго першага верша «Я не пявец», надрукаваны ў «Савецкай Беларусі» 11 верасьня 1920 г. пад псэўданімам Адам Чырвоны.
Я не пявец і не паэта! |
||
У 1925 выдаў кнігу «Апавяданьні» (Менск).
Распрацоўваў мэтадалягічныя праблемы літаратуразнаўства і эстэтыкі, прынцыпы народнасьці, сацыяльнай і эстэтычнай каштоўнасьці літаратуры, дасьледаваў гісторыю беларускай літаратуры, творчасьць Я. Купалы, Я. Коласа, М. Багдановіча, У. Дубоўкі, К. Чорнага і інш. Адстойваў правы на вольнае творчае самавыяўленьне.
Бібліяграфія
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
|
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Тацьцяна Лаўрык (29.08.2019) «Маладнякоўскі» Бялінскі. Маладосць Да 100-годдзя «Маладняка». — На хвалі часу, у плыні жыцьця. Праэкт Нацыянальнай бібліятэкі Беларусі, Дзяржаўнага музэя гісторыі беларускай літаратуры, Беларускага дзяржаўнага архіва-музэя літаратуры і мастацтва, часопіса «Маладосць».
- ^ Алесь Лукашук. Мова гарыць (Загад № 33) // Спадчына : часопіс. — 1996. — № 3. — С. 76—91. — ISSN 0236-1019.
- ^ Янка Кужаль. То толькі сон… // Звон : газэта. — 1919, 8 верасьня. — № 7. — С. 2, 3.
- ^ Янка Кужаль. То толькі сон… // Звон : газэта. — 1919, 10 верасьня. — № 8. — С. 2, 3.
- ^ Янка Кужаль. То толькі сон… // Звон : газэта. — 1919, 12 верасьня. — № 9. — С. 2, 3.
- ^ Тацьцяна Лаўрык (30.08.2019) «Маладнякоўскі» Бялінскі. Будзьма Беларусамі!.
Літаратура
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
|
|
Вонкавыя спасылкі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Вікікрыніцы зьмяшчаюць арыгінальныя матэрыялы, датычныя тэмы артыкула: |
- Жыцьцёвы і творчы шлях Адама Бабарэкі: да 120-годдзя з дня нараджэньня (1899—1938). «Нацыянальная бібліятэка Беларусі» (2019).
- Бабарэка Адам // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік; Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994.
- Творы на «Беларускай Палічцы»
- Pages using the JsonConfig extension
- Нарадзіліся 14 кастрычніка
- Нарадзіліся ў 1899 годзе
- Памерлі 10 кастрычніка
- Памерлі ў 1938 годзе
- Нарадзіліся ў Капыльскім раёне
- Беларускія літаратары
- Выпускнікі Беларускага дзяржаўнага ўнівэрсытэту
- Рэпрэсаваныя ў Польскай Рэспубліцы (1918—1939)
- Выкладчыкі БДУ
- Рэпрэсаваныя ў БССР
- Высланыя
- Рэпрэсаваныя ў РСФСР
- Памерлі ў Расеі
- Сябры літаратурнага аб’яднаньня «Маладняк»
- Сябры літаратурнага аб’яднаньня «Ўзвышша»
- Асуджаныя па справе «Саюзу вызваленьня Беларусі»