Мінела
| Мінела лац. Minieło | |
| Mennel | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Minno + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Меніль, Менюл |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мінела» | |
Мінела (Меніль, Менюл) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мінул, пазьней Мінэль або Мэнэль (Minnul[1], Minel[2], Mennel) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[4], minthi 'памяць'[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: człowiek Meniula (4 кастрычніка 1640 году)[6]; Julian Miniełło (1804 год)[7]; Marcin Mienilewicz (1811 год)[8].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Ao. Prof. Dr. Hermann Reichert, Lexikon der altgermanischen Namen
- ^ Ferguson R. The Teutonic Name-system Applied to the Family Names of France, England, & Germany. — London, 1864. P. 266.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 47.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
- ^ Акты, издаваемые Виленской Комиссией для разбора древних актов. Т. 24. — Вильна, 1897. С. 491.
- ^ Szawle, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Kopciowo, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego