Букель
| Букель лац. Bukiel | |
| Bukilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Bucco + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Бугіль, Букола |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Букель» | |
Букель (Букола), Бугіль — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Букіла (Bucilo, Bukilo[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -буг- (-бук-) (імёны ліцьвінаў Бугень, Бугар; германскія імёны Bugen, Buger) ёсьць скарочанай формай (гіпакарыстыкам) асновы -бург- (-борг-)[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Bukiel[4].
У 1650 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Julius Johannes Böckel, Regiomontanus Prussus[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Jakub Bukiel y Masz brat iego (2 траўня 1558 году)[6]; Simon Bukielewicz (1563 год)[7]; Siemion Bukałowicz (21 жніўня 1599 году)[8]; Urban Bukiel (8 лістапада 1610 году)[9]; Maciey Bukiel (5 студзеня 1763 году)[10]; Józef Bugilewicz (1818 год)[11].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Букелі (Bukiel) — прыгонныя зь вёскі Ружышкаў (Віленскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[13].
Бакелевічы (Bakielewicz) гербу Кораб — літоўскі шляхецкі род зь Лідзкага павету[14].
На 1904 год існавала вёска Бугіля ў Ельнянскім павеце Смаленскай губэрні[15].
У гістарычнай Прусіі існуе вёска Бокелен.
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 277.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 344.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 62.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 26, 28.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 520.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 56.
- ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 396.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 14. — Вильна, 1887. С. 630.
- ^ Lietuvos inventoriai XVII a. — Vilnius, 1962. P. 57.
- ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 35. — Вильна, 1910. С. 122.
- ^ Birsztany, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 5. ― Вильна, 1907. С. 173.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 697.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 2. — Rzeszów, 2001. S. 45.
- ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 254.