Перайсьці да зьместу

Мінціла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Mindilo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Mende + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Манціла, Мінтэль, Мендзіла, Мінцеля
Зьвязаныя імёны Монціла
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мінціла»

Мінціла (Манціла, Мінтэль), Мендзіла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Мандзіла, Манціла, Міндзіла або Менціла, пазьней Мінтэль або Мэндыла (Mandila[1], Mantillo[2], Mindilo[3], Menzila, Mintel[4], Mendilo[5]) — імя германскага паходжаньня[6]. Іменная аснова -менд- (-мант-, -мінд-) (імёны ліцьвінаў Мінтаўт, Мендэр, Мендрык; германскія імёны Mindelt, Mender, Mendrick) паходзіць ад стараверхненямецкага menden 'весяліцца, цешыцца'[7].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Mendela (Mandel, Mindel, Mencel, Mencyl, Mancel)[8].

У Прусіі адзначалася імя Mandele (Хроніка Прускай зямлі Мікалая зь Ярошына)[9]. Апроч таго, у Прусіі бытавалі прозьвішчы Mentel[10] і Mintel[11][12].

У Польшчы адзначаецца прозьвішча Мэнтэль (Mentel)[13].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: князи Ятвяжьсціи, Минтеля (Галіцка-Валынскі летапіс)[14]; у Воидатовъскомъ селе пят служоб: <…> Юнъкгаило Манътиловичъ (23 траўня 1539 году)[15]; земли пустовские… Минтилишъку (2 лютага 1553 году)[16]; Adam Mintel (1802 год)[17]; Wasylij Miendziłło (1841 год)[18]; Jan Miendziło (1842 год)[19].

  1. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 13, 319.
  2. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 56 (302).
  3. ^ Francovich-Onesti N. Vestigia longobarde in Italia (568—774). Lessico e antroponimia. — Roma, 1999. P. 252.
  4. ^ Dräger K. Deutscher Familiennamenatlas. Bd. 6. — Berlin; Boston, 2017. S. 403.
  5. ^ Jean Tosti, Noms commençant par M, Dictionnaire des noms de famille de France et d’ailleurs
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1094.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
  8. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 168—169, 179.
  9. ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 1. — Leipzig, 1861. P. 420.
  10. ^ MENTEL, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  11. ^ MINTEL (Familiendatenbank Marggrabowa), Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  12. ^ MINTEL (Ortsfamilienbuch Eichhorn), Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
  13. ^ Uzdila A. Kiek mūsų kalbos išlikę lenkų pavardėse // Terra Jatwezenorum. 2017—2018. P. 125.
  14. ^ ПСРЛ. Т. 2. — СПб., 1845. С. 205.
  15. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 263.
  16. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 35 (1551—1558 гг.). — Менск, 2020. P. 229.
  17. ^ Kiemieliszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  18. ^ Lubcza (prawosł.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  19. ^ Lubcza (prawosł.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego