Мінціла
Мінціла лац. Minciła | |
Mindilo | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Mende + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Манціла, Мінтэль, Мендзіла, Мінцеля |
Зьвязаныя імёны | Монціла |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Мінціла» |
Мінціла (Манціла, Мінтэль), Мендзіла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Мандзіла, Манціла, Міндзіла або Менціла, пазьней Мінтэль або Мэндыла (Mandila[1], Mantillo[2], Mindilo[3], Menzila, Mintel[4], Mendilo[5]) — імя германскага паходжаньня[6]. Іменная аснова -менд- (-мант-, -мінд-) (імёны ліцьвінаў Мінтаўт, Мендэр, Мендрык; германскія імёны Mindelt, Mender, Mendrick) паходзіць ад стараверхненямецкага menden 'весяліцца, цешыцца'[7].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Mendela (Mandel, Mindel, Mencel, Mencyl, Mancel)[8].
У Прусіі адзначалася імя Mandele (Хроніка Прускай зямлі Мікалая зь Ярошына)[9]. Апроч таго, у Прусіі бытавалі прозьвішчы Mentel[10] і Mintel[11][12].
У Польшчы адзначаецца прозьвішча Мэнтэль (Mentel)[13].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: князи Ятвяжьсціи, Минтеля (Галіцка-Валынскі летапіс)[14]; у Воидатовъскомъ селе пят служоб: <…> Юнъкгаило Манътиловичъ (23 траўня 1539 году)[15]; земли пустовские… Минтилишъку (2 лютага 1553 году)[16]; Adam Mintel (1802 год)[17]; Wasylij Miendziłło (1841 год)[18]; Jan Miendziło (1842 год)[19].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 13, 319.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 15, 1973. S. 56 (302).
- ^ Francovich-Onesti N. Vestigia longobarde in Italia (568—774). Lessico e antroponimia. — Roma, 1999. P. 252.
- ^ Dräger K. Deutscher Familiennamenatlas. Bd. 6. — Berlin; Boston, 2017. S. 403.
- ^ Jean Tosti, Noms commençant par M, Dictionnaire des noms de famille de France et d’ailleurs
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1094.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 167.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 168—169, 179.
- ^ Scriptores rerum Prussicarum. Bd. 1. — Leipzig, 1861. P. 420.
- ^ MENTEL, Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ MINTEL (Familiendatenbank Marggrabowa), Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ MINTEL (Ortsfamilienbuch Eichhorn), Verein für Computergenealogie e.V. (CompGen)
- ^ Uzdila A. Kiek mūsų kalbos išlikę lenkų pavardėse // Terra Jatwezenorum. 2017—2018. P. 125.
- ^ ПСРЛ. Т. 2. — СПб., 1845. С. 205.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 20 (1536—1539). — Vilnius, 2010. P. 263.
- ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 35 (1551—1558 гг.). — Менск, 2020. P. 229.
- ^ Kiemieliszki, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lubcza (prawosł.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lubcza (prawosł.), Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego