Ягмін

Дадаць спасылкі
Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ягмін
лац. Jagmin / Jahmin
Agmin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Agi + Minno
Іншыя формы
Варыянт(ы) Якмін, Ягімін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Ягмін»

Ягмін (Акмін, Якмін), Ягімін — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Агмін або Егімін (Agminus, Egiminus[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова ег- (аг-, ек-) (імёны ліцьвінаў Ягвін, Ягінт, Ягоўд; германскія імёны Egwinus, Egind, Egold) паходзіць ад гоцкага agis 'страх' або agja 'вастрыё, меч'[3], а аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) — ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[4], minthi 'памяць'[5].

Імя Jagmyn адзначалася ў 1386 годзе ва Ўроцлаве[6]. Імя Якмін гістарычна бытавала ў Польшчы: Jakmyn de Nesmyrze (1399 год)[7].

У Польшчы адзначаецца прозьвіча Акмін (Akmin)[8].

Варыянты імя ў гістарычным крыніцах: в Робитех три человеки… Якгемина (1 сакавіка 1491 году)[9]; люди нашы в Жомоитском повете Вилкеиское волости… Будка а Якгимина Судевичов… Михна Якгиминовича (15 ліпеня 1506 году)[10]; у слуги нашого у путного у велюнъца на имя у Якгаила Мажыиковича и въ братыи его въ Якмина а въ Кгинтовта (18 лютага 1509 году)[11]; Счепан Якгиминович[12], Юрыи Якгминовичъ[13], Матеи Якгьминовичъ[14], Лоборть Якминовичъ[15], Янко Якгминовичъ… вдова Якгминовая[16], Якгмин Юшковичъ[17], Якгмин Сачевичъ… Лялко Якгминович[18], Петръ Якминовичъ[19] (1528 год); Юрии Якминевич (1533—1535 гады)[20]; Якгмин Юнчовичъ (XVI ст.)[21]; Томаш Якгминович (2 красавіка 1539 году)[22]; Якгъмин Горбутевич (1 ліпеня 1542 году)[23]; Петръ Урлихович, а у него сыновъ три — Янул, Якмин, Нарко (31 сакавіка 1544 году)[24]; Амброс Екгъминович (7 верасьня 1592 году)[25]; Tadeusz Jagmin (31 кастрычніка 1764 году)[26]; pana Tadeusza Jagmina (5 кастрычніка 1765 году)[27]; zaścianki… Akminiszki (1782—1783 гады)[28]; Paweł Jagmin komisarz cywilno-wojskowy woj. brzeskiego (20 лістапада 1790 году)[29].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Сьцяпан Ягімінавіч — тавянскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
  • Юры Ягмінавіч — баярын Ковенскага павету, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Мацей Ягмінавіч — вялёнскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Лобарт Якмінавіч — эйрагольскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Янка Ягмінавіч — відуклеўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Ягмін Юшкавіч — каршоўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Ягмін Сачавіч і Лялька Ягмінавіч — бяржанскія баяры, якія ўпамінаюцца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Пётар Якмінавіч — крожаўскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
  • Юры Якміневіч — конеўскі баярын, які ўпамінаецца паміж 1533 і 1535 гадамі

Акміновічы (Akminowicz) — літоўскі шляхецкі род з Браслаўскага павету[30].

Ягміны (Jagmin) — літоўскі шляхецкі род з Ашмянаў[31].

Ягміны (Jagmin) гербаў Ліс, Лебедзь і Пэлікан — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[32].

Ягміновічы-Ягміны (Jagminowicz-Jagmin) гербу Лебедзь — літоўскі шляхецкі род[33].

На гістарычнай Ковеншчыне існуе вёска Ягміны, у былым Жамойцкім старостве — Ягмінішкі. На гістарычнай Берасьцейшчыне існавала вёска Ягмінава.

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Notes históriques del bisbat de Barcelona. Vol. 12. — Barcelona, 1915. P. 200.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 122.
  3. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 39.
  4. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  5. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
  6. ^ Reichert H. Die deutschen Familiennamen: nach breslauer quellen des 13. und 14. Jahrhunderts. — Breslau, 1908. S. 11, 19.
  7. ^ Słownik staropolskich nazw osobowych. T. 2. — Wrocław, 1968—1970. S. 386.
  8. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 29.
  9. ^ Грамота Анны, вдовы дорогичинского судьи Немиры Римовидовича, о продаже имения Миколаю Радзивилловичу (1491), Fontes historiae Magni Ducatus Lithuaniae
  10. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 387.
  11. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 8 (1499—1514). — Vilnius, 1995. P. 318.
  12. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 76.
  13. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 82.
  14. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 160.
  15. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 162.
  16. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 164.
  17. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 165.
  18. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 169.
  19. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 171.
  20. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 36.
  21. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 5.
  22. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 12.
  23. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 13.
  24. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 28.
  25. ^ Istorijos archyvas. T. 1: XVI amžiaus Lietuvos inventoriai. — Kaunas, 1934. P. 327.
  26. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 348.
  27. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 7. Акты Городненского гродского суда. — Вильна, 1874. С. 411.
  28. ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 72.
  29. ^ Lietuvos Didžiosios Kunigaikštystės seimelių instrukcijos (1788—1790). — Vilnius, 2015. P. 306.
  30. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 4. — Warszawa, 1936. S. 92.
  31. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 273.
  32. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 536.
  33. ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 166.
Атрымана з «https://be-tarask.wikipedia.org/w/index.php?title=Ягмін&oldid=2506393»