Мінялк
| Мінялк лац. Miniałk | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Minno + Alko |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Мінялг, Мінаўг, Мінэльг, Менелк |
| Зьвязаныя імёны | Альгмін |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Мінялк» | |
Мінялк, Мінялг (Мінаўг, Мінэльг, Менелк) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Міна або Меня (Minno, Menia) і Элга або Алка (Elgo, Alko) — імёны германскага паходжаньня[1][2][3]. Іменная аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[4], minthi 'памяць'[5], а аснова -алг- (-алк-, -гэлк-) (імёны ліцьвінаў Альгін, Альгерд, Альгімонт; германскія імёны Heligin, Algardus, Alcmunt) — ад гоцкага alhs 'бажніца', германскага helig 'сьвяты'[6]. Адзначалася старажытнае германскае імя Alechmannus (Alech-mannus)[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Минелку чотыри чоловеки у Росеинех (1440—1492)[8]; Минялку Дромутевичу Здетелцу отчина его у Здетеле (7 лістапада 1442 году)[9]; D.no Minelgo fratre D.ni Giedygolth (1457 год)[10]; сеножати къ Вязыни Менелково (19 чэрвеня 1473 году)[11]; pro salute animarum Martini Mynalgovicz et sue consortis Petronelle (5 ліпеня 1525 году)[12]; Янъ Минялкговичъ[13], Петръ Минялкговичъ… Контримъ Минялъкович[14], Матеи Минялкгович[15] (1528 год); Родъ Минелкговичовъ (1567 год)[16]; земяном повету ковенского… з роду Минелькговичов от Жеимъ (15 верасьня 1568 году)[17]; Krzysztof Minelg… Mikołaj Stanisławowicz Minelg… Barbara Janówna Wojciechowa Minelgowa na miejscu Macieja Wojńechowiczą Minielga… Jan Stanisławowicz Minelgowicz na miejscu Stanisława Minelgowiczą… Adam Miniałgo na miejscu rodzica swego nieboszczyka Piotra Miniałgi… Andrzej Miniałgo… Sebestian Miniałgo na miejscu rodzica swego nieboszczyka Piotra Miniałgi… Jerzy Miniałgo… Hrehory Jakubowicz Miniałgowicz na miejscu Jakuba Hrehorowicza Miniałgowicza (1667 год)[18]; Jerzy Minelgo… Andrzej Minialgo na miejscu P. Hrehorego Minialgi rodzica… Mikołaj Dawidowicz Minialgowicz[19], Simon Miniałgo… Stefan Miniałgo[20], Mikołaj Minelk z Minelgów[21] (1690 год); Tadeusz Minaugowicz (9 лютага 1791 году)[22]; Minelgohowna (1802—1803 гады)[23].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Мінелка (Мінелк) — літоўскі баярын, які атрымаў наданьне ад вялікага князя Казімера
- Мінялка (Мінялк) Драмуцевіч Зьдзецелец — зьдзецельскі баярын, які ўпамінаецца ў 1442 годзе
- Ян Мінялгавіч — вількійскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска Вялікага Княства Літоўскага 1528 году
- Пётар Мінялгавіч — бяржанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Кантрым Мінялкавіч — бяржанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
- Мацей Мінялгавіч — бяржанскі баярын, які ўпамінаецца ў попісе войска ВКЛ 1528 году
Мінэльгі (Minelg) гербу Сыракомля[24] — літоўскі шляхецкі род[25].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1125.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 29, 169.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 220.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 16.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 28.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 48.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 68.
- ^ Codex Mednicensis seu Samogitiae Dioecesis. P. 1, (1416.II.13—1609.IV.2). — Roma, 1984. P. 100.
- ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 420.
- ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 211.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 158.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 169.
- ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 170.
- ^ Литовская метрика. Отд. 1. Ч. 3. — Петроград, 1915. С. 727.
- ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.
- ^ Błaszczyk G. Herbarz szlachty żmudzkiej. T. 3. — Warszawa, 2015. S. 145.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 27.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 29.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 101.
- ^ Akta sejmiku kowieńskiego z lat 1733—1795. — Warszawa, 2019. S. 487.
- ^ Stepukonienė I., Mickienė I. Personal Names in Baptismal Records of Seredžius of the Early Nineteenth Century (1802—1803) // Lituanistica. Vol. 65. Nr. 2, 2019. P. 108.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 6. — Rzeszów, 2006. S. 240.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на М, Згуртаваньне беларускай шляхты