Рыдэль

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Riedel
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Rido + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Рыдзель, Рытэль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Рыдэль»

Рыдэль (Рыдзель, Рытэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Рыдэль (Riedel) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -рыд- (-рыт-) (імёны ліцьвінаў Рытаўт, Зэгрыда, Кантрыт; германскія імёны Ritoldus, Segrida, Guntarith) паходзіць ад бургундзкага rîdan[2], стараісьляндзкага ridha, стараангельскага rīdan 'езьдзіць конна'[3].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскіх імёнаў Rydel (Rydl) і Rytel[4].

У Прусіі бытавала імя Рытыл: Ritil (1360 год)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: praesentibus ibidem honorabili et nobilibus… Andreae Rytel (23 красавіка 1515 году)[6]; подсудъку Андрею Рытелю (6 красавіка 1530 году)[7]; у Грезское волости у селе Покоршове… Еремея Рыделя службу (9 сакавіка 1537 году)[8]; на Савку Риделевича (23 красавіка 1540 году)[9]; подданый господарьский Радкова сотницства Савка Риделевичъ (20 жніўня 1540 году)[10]; под Олесъком а Мартиномъ Рыделевичи (1557—1558 гады)[11]; Ilko Rydzielewicz, Choćko Rydelewicz… Ilko, Michałko Rydzielewiczy… Sieńko, Chwećko Rydzielewiczy… Arcim Rydzielewicz (1561 год)[12]; Станиславъ Рытел (1565 год)[13]; Władysław Rytel, mostowniczy Witebski (30 траўня 1670 году)[14]; Wawrzyniec Rytelo (1745 год)[15]; Joannes Rytel (1762 год)[16].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Рыдэлі (Rydel) — прыгонныя зь мястэчка Жодзішкаў і вёскі Раслы, якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[17].

Рытэлі (Rytel) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[18].

На 1904 год існавалі вёска Рыдулева, тры вёскі з назвай Рыдылева і вёска Рыдзілава ў Бельскім павеце Смаленскай губэрні[19].

На гістарычнай Гарадзеншчыне існуе вёска Рыдзялі, на гістарычнай ЛідчынеРыталеўшчына.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 222.
  2. ^ Gamillscheg E. Romania Germanica. Bd. 2: Die Ostgoten. Die Langobarden. Die altgermanischen Bestandteile des Ostromanischen. Altgermanisches im Alpenromanischen. — Berlin und Leipzig, 1935. S. 143.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 190.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 211, 215.
  5. ^ Pierson W. Altpreußischer Namenkodex // Zeitschrift für Preußische Geschichte und Landeskunde. — Berlin, 1873. S. 704.
  6. ^ Rowell S. C. Acta primae visitationis diocesis vilnensis anno domini 1522 peractae. Vilniaus Kapitulos Archyvo Liber IIb atkūrimas. — Vilnius, 2015. P. 250.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 224 (4) (1522—1530). — Vilnius, 1997. P. 389.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 21 (1536—1537). — Vilnius, 2019. P. 86.
  9. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 100.
  10. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 142.
  11. ^ Метрыка Вялікага Княства Літоўскага. Кніга 42 (1556—1562 гг.). — Менск, 2015. С. 39.
  12. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 2. — Вильна, 1882. С. 148, 153, 155.
  13. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 307.
  14. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 1. — Вильна, 1867. С. 182.
  15. ^ Biolik M. Imiona poddanych klasztoru wigierskiego z 1745 roku // Prace Językoznawcze. Z. 10, 2008. S. 15.
  16. ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 221.
  17. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 136.
  18. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 759.
  19. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 50—51, 54.