Гермін

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Germin
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Gero + Minno
Іншыя формы
Варыянт(ы) Гірмін
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Гермін»

Гермін (Гірмін) — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Гермін (Germinus) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -гер- (-гар-, -гір-) (імёны ліцьвінаў Гералт, Гермонт, Бутгер; германскія імёны Gerolt, Geromont, Butger) паходзіць ад стараісьляндзкага geirr, стараверхненямецкага gēr 'дзіда'[2], а аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) — ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[3], minthi 'памяць'[4].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Germin (Giermin, Girmin)[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: у Кгирминишках (13 жніўня 1533 году)[6]; землю Кгирминишъску (7 лістапада 1533 году)[7]; pustosz Girminiszki… wsie… Girminie (1782—1783 гады)[8]; Parafia Połuska… Girminie, wieś do Ciuństwa Wileńskiego należąca (1784 год)[9].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Плятон Герміновіч (Platon Gierminowicz) — праваслаўны сьвятар у Наройках у 1878—1896 гадох[10]
  • Юзэф Герміновіч (Józef Gierminowicz) — праваслаўны сьвятар у Сямятычах у 1878—1896 гадох[11]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 629.
  2. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 98.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  4. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
  5. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 68.
  6. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 34.
  7. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 227 (8) (1533—1535). — Vilnius, 1999. P. 84.
  8. ^ Breslaujos dekanato vizitacija 1782—1783 m. Fontes Historiae Lituaniae, vol. VII. — Vilnius, 2008. P. 95, 372.
  9. ^ Jodczyk K. Opisy parafii diecezji wileńskiej z 1784 roku. T. 1: Dekanat Brasław. — Białystok, 2009. S. 226—227.
  10. ^ Sosna G. Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej // Elpis. 2/3, 2000. S. 327.
  11. ^ Sosna G. Katalog świątyń i duchowieństwa prawosławnej diecezji warszawsko-bielskiej // Elpis. 2/3, 2000. S. 337.