Гардэль
| Гардэль лац. Hardel | |
| Hardell | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Hardt + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Гертэль, Эртэль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Гардэль» | |
Гардэль (Гертэль, Эртэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Гертыла, Гартыл або Гардэль, пазьней Эртэль (Hertilo, Hartil, Hardell[1], Ertel[2]) — імя германскага паходжаньня[3]. Іменная аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) паходзіць ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[4][5].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Hartel (Hertel, Hertyl)[6].
У 1598 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Simon Ertel, Bartensteinensis Borussus[7].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: przed nami… Danielem Gotlibem Hertelem (19 сакавіка 1792 году)[8]; Hardel Wincenta z Komockich (25 ліпеня 1886 году)[9].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Эртэлі (Ertel) гербу ўласнага — літоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[11].
Гардэлі (Hardel) — літоўскія шляхецкія роды зь Вільні і Аранаў[12][13].
Гертэлі — літоўскі шляхецкі род[14].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Heintze A. Die deutschen Familien-Namen, geschichtlich, geographisch, sprachlich. — Halle, 1903. S. 153.
- ^ Eule R. Germanische und fremde Personennamen als heutige deutsche Familiennamen // Festschrift zu dem fünfzigjährigen jubiläum des Friedrichs-realgymnasiums in Berlin. — Berlin, 1900. S. 36.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 752.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 93.
- ^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 142.
- ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 13. — Вильна, 1886. С. 268.
- ^ Сакалоўская А. Кальварыя. — Менск, 1997. С. 59.
- ^ Katalog testamentów poznańskich z drugiej połowy XVI i z XVII wieku. — Warszawa, 2017. S. 213.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 480.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 516.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 281.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Г, Згуртаваньне беларускай шляхты