Перайсьці да зьместу

Лідэла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Ledila
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Ledus + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Лідэла»

Лідэла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Ледыла (Ledila) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -лед- (-лет-) паходзіць ад стараверхненямецкага leid 'агрэсіўны'[2] або ад асновы -люд- (-лют-)[3].

У Беластоку адзначалася прозьвішча Летман: Joannes Letman (1736 год)[4]. У Польшчы адзначаецца прозьвішча Ледрад (Ledrad)[5][a].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: р. Lidertowi[b] należących (1701 год)[8]; Stanislaus Lideła de Posuol (1706 год)[9][c].

  1. ^ Адзначалася старажытнае германскае імя Ledrad[6]
  2. ^ Адзначалася германскае імя Letard[7]
  3. ^ Таксама:
  1. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 992, 999.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 998.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 161.
  4. ^ Dacewicz L. Antroponimia Białegostoku w XVII—XVIII wieku. — Białystok, 2001. S. 171.
  5. ^ Walkowiak J. B. Litewskie nazwiska Polaków: słownik etymologiczno-frekwencyjny. — Poznań, 2019. S. 197.
  6. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1000.
  7. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 999.
  8. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 10. — Вильна, 1874. С. 131.
  9. ^ Pasvalio Šv. Jono Krikštytojo parapijos jungtuvių įrašai 1706—1729 m., Nepriklausomas virtualus archyvas GENMETRIKA
  10. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 999.