Жындуль
| Жындуль лац. Žyndul | |
| Sindul | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Sindo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Жындэль, Жынтэль |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Жындуль» | |
Жындуль (Жындэль, Жынтэль) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Сіндул, Сіндыла, Сінціла або Сіндэл (Sindulus, Sindila, Sintila, Sindel[a]) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова -сінд- (-зынд-) (імёны ліцьвінаў Сындык, Шымбольт, Сіндэр; германскія імёны Sindico, Sinbald, Sinder) паходзіць ад гоцкага sinþs 'дарога, шлях'[2] або германскага sintha 'дарога, падарожжа, вайсковая выправа'[3].
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Szyndel (Schindel)[4].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: з роду Доволкговичовъ с Товтвилтова… Станиславу Жиндулю (15 верасьня 1568 году)[5]; Żindel… Żindelowicz (1671—1681 гады)[6]; Żyndel (1913 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Адам Барталамеевіч Жынтэль (Жинтель) — селянін з ваколіцаў Коўны, які меў у валоданьні зямлю на 1882 год[8]
- Антон Восіпавіч Жынтэль — старшыня Вепраўскай воласьці на 1897 год[9]
Жындулі (Żyndul) — прыгонныя зь вёсак Чапкоўшчыны і Кейданеляў (Віленскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[10].
На гістарычнай Гарадзеншчыне існуе вёска Шындзель.
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Паводле назвы мясцовасьці Sindelsteta
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1341.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 201.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 242.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 224.
- ^ Jablonskis K. Archyvinės smulkmenos // Praeitis. T. 2. — Kaunas, 1933. P. 415.
- ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 225.
- ^ Parafia niemenczyńska w 1913 r., Genealogia Wileńszczyzny
- ^ Алфавитный список землевладельцев Ковенской губернии. — Ковна, 1882. С. 126.
- ^ Памятная книжка Ковенской губернии на 1898 год. — Ковна, 1897. С. 187.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 833.