Мінгірд

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Minnegard
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Minno + Gardo
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Мінгірд»

Мінгірд — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Мінегард, Мінгард або Мінегарда (Minnegard, Mingardus[1][2][3], Minegardis[4]) — імя германскага паходжаньня[5]. Іменная аснова -мін- (-мен-) (імёны ліцьвінаў Мінят, Асьміна, Гальмін; германскія імёны Miniatus, Osminna, Galmin) паходзіць ад гоцкага minan 'менаваць, памятаць, любіць'[6], minthi 'памяць'[7], а аснова -гард- (-герд-, -герт-) (імёны ліцьвінаў Альгерд, Мундыгерд, Тэўтыгерд; германскія імёны Algardus, Mundgerd, Teutgerdis) — ад гоцкага gairdan 'падпяразваць' (пераноснае 'ахоўваць'), garda 'агароджа' (пераноснае 'ахова, бясьпека')[8].

У 1615 годзе ў Варшаўскім павеце адзначаўся шляхецкі род Гардамінаў (Gardomin)[9].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Josepho Mingird (5 кастрычніка 1783 году)[10].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ягнешка Ганусаўна, былая Юр’ева Мінгірдовіч — расенская зямянка, якая ўпамінаецца ў 1596 годзе[11]
  • Марцін Якубавіч Мінгірдовіч — расенскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1597 годзе[12]

Глядзіце таксама[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Mémoires de la Société d’histoire et d’archéologie de Bretagne. T. 10, 1929. P. 64.
  2. ^ Catalogus librorum Bibliothecae Academicae Lausannensis. — Lausanne, 1892. P. 131, 190.
  3. ^ Le livre du recteur: catalogue des étudiants de l’Acad. de Genève de 1559 à 1859. — Geneve, 1860. P. 219.
  4. ^ Pfahler G. Handbuch deutscher Alterhümer. — Frankfurt an Main, 1865. S. 687.
  5. ^ Thüngen L. F. Das Namenbuch: Nachschlagewerk der Namenkunde. — Aschaffenburg, 2003. S. 530, 1223.
  6. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 18.
  7. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 169.
  8. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
  9. ^ Polska encyklopedja szlachecka. T. 5. — Warszawa, 1936. S. 254.
  10. ^ Sẽnosios Pasvalio bažnyčios knygos. X. 1776–1793 metų jungtuvių metrikų knyga. — Savilaida, 2016. P. 28.
  11. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 99—100.
  12. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 4. ― Вильна, 1905. С. 225.