Перайсьці да зьместу

Тарціла

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Trudila
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Trudo + суфікс з элемэнтам -л- (-l-)
Іншыя формы
Варыянт(ы) Трудзіла, Друціла, Друтэль, Друтыль
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Тарціла»

Тарціла (Тартыла, Друціла, Друтэль, Друтыль), Трудзіла — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Трудзіла або Друдзіла, пазьней Друтэль (Trudila, Drudilo, Drutel[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -друд- (-трут-, -трот-) (імёны ліцьвінаў Гаўдрут, Гендрута, Кондрут; германскія імёны Gautrude, Genedrudis, Cundrud) паходзіць ад гоцкага і германскага þruþs 'мажнасьць, веліч'[3].

Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Trutel (Trutyl)[4].

У Прусіі бытавала імя Tartyl[5].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Тортилъ… пана воеводину часть Лавренъ Тортиловичъ зъ братьею (6 лютага 1520 году)[6]; Родко Друтилевичъ (1528 год)[7]; Шимко Таритиловича слуга (1533—1535 гады)[8]; Луции Тортиловны (28 траўня 1585 году)[9]; земенину господаръскому повету Упитъского пану Анъдрею Шымъковичу Тортилу (7 сьнежня 1586 году)[10]; ze wsi Nieglimoni osocznikow… Waluk Drutel (1641 год)[11]; Druciłowicz (1671—1681 гады)[12]; Michał Tortyłło… Ian Tortyłło… Kazimierz Tortyłło (23 красавіка 1792 году)[13].

Друтэлі (Drutel) — прыгонныя зь вёскі Буйнянаў (Ашмянскі павет), якія ўпамінаюцца ў XIX стагодзьдзі[17].

Тартылы (Tartyłło) гербу Касьцешалітоўскі шляхецкі род зь Вільні і Віленскага павету[18].

Тартылы (Tortyłło) — літоўскі шляхецкі род зь Вільні[19].

Тарціловічы — літоўскі шляхецкі род[20].

На 1904 год існавала сядзіба Трудзілава (Трудзілова) у Смаленскім павеце Смаленскай губэрні[21].

  1. ^ Gottschald M. Deutsche Namenkunde: Unsere Familiennamen nach ihrer Entstehung und Bedeutung. — Berlin, 1982. S. 162.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 423.
  3. ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 272.
  5. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 104.
  6. ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 7. — Вильна, 1870. С. 11.
  7. ^ Перапіс войска Вялікага княства Літоўскага 1528 года. Метрыка Вялікага княства Літоўскага. Кн. 523. — Менск, 2003. С. 90.
  8. ^ Popisy wojskowe pospolitego ruszenia Wielkiego Księstwa Litewskiego (1524—1566). — Białystok, 2018. S. 36.
  9. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 169.
  10. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 26. — Вильна, 1899. С. 484.
  11. ^ Ординация королевских пущ: в лесничествах бывшего Великого Княжества Литовского. — Вильна, 1871. С. 7.
  12. ^ Zinkevičius Z. Lietuvių antroponimika: Vilniaus lietuvių asmenvardžiai XVII a. pradžioje. — Vilnius, 1977. P. 137.
  13. ^ Акты издаваемые Виленской комиссией для разбора древних актов. Т. 38. — Вильна, 1914. С. 139, 156.
  14. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 1. ― Вильна, 1901. С. 56.
  15. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 8. ― Вильна, 1912. С. 347.
  16. ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 9. ― Вильна, 1912. С. 100.
  17. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 354.
  18. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 822.
  19. ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2016. S. 825.
  20. ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Т, Згуртаваньне беларускай шляхты
  21. ^ Список населенных мест Смоленской губернии. — Смоленск, 1904. С. 379.