Іва
| Іва лац. Iva | |
| Ivo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Іншыя формы | |
| Зьвязаныя імёны | Ібут, Івар |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Іва» | |
Іва — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Іва (Ivo) — імя германскага паходжаньня[1]. Іменная аснова іў- паходзіць ад стараісьляндзкага yr 'ціс'[2] ('лук'[3][4]). Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Ібут, Івар; адзначаліся германскія імёны Ibodus, Iwar.
Этымалягічны слоўнік старапольскіх асабовых імёнаў, выдадзены Польскай акадэміяй навук, адзначае гістарычнае бытаваньне ў Польшчы германскага імя Iwo і вытворнага ад яго Iwosław[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: чоловеки… а Ива (1440—1492 гады)[6]; люди… Степанъ Витовтович… Сидор Иевович (16 ліпеня 1521 году)[7]; имена осочниковъ Бельскихъ… Иванъ Ивовичъ (1536 год)[8][a].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- Ленарт Мацеевіч Івовіч — вількамірскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1596—1598 гадох[13]
- Валянтын Мацеевіч Івовіч — вількамірскі зямянін, які ўпамінаецца ў 1598 і 1600 гадох[14]
Івовічы (Iwowicz) гербу Ляліва — літоўскі шляхецкі род зь Віленшчыны[15].
Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 978.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 148.
- ^ YR, Nordic Names
- ^ Heggstad L., Hødnebø F., Simensen E. Norrøn Ordbok. — Oslo, 1997.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 115.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 61.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 10 (1440—1523). — Vilnius, 1997. P. 87.
- ^ Археографический сборник документов, относящихся к истории Северо-западной Руси. Т. 1. — Вильна, 1867. С. 24.
- ^ Otterbjörk R. Svenska förnamn. 3. uppl. — Stockholm, Esselte studium. 1979.
- ^ Ivald, Nordic Names
- ^ Daugi, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
- ^ Lietuvių pavardžių žodynas. T. 1. — Vilnius, 1985. P. 777.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 14, 67, 77.
- ^ Опись документов Виленского центрального архива древних актовых книг. Вып. 6. ― Вильна, 1908. С. 104, 115.
- ^ Ciechanowicz J. Rody rycerskie Wielkiego Księstwa Litewskiego. T. 3. — Rzeszów, 2001. S. 166.