Перайсьці да зьместу

Атарт

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Atard
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Утворанае ад Adi + Hart
Іншыя формы
Варыянт(ы) Едарт, Едэрт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Атарт»

Атарт (Едарт, Едэрт) — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.

Адагарт або Атард (Adahart, Athard[1], Atard[1]) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова -гад- (-ад-, -ат-) (імёны ліцьвінаў Ядвіга, Гатман, Бернат; германскія імёны Hadwig, Hadoman, Bernat) паходзіць ад гоцкага *haþus[3], германскага hathu 'бой'[4], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[5][6].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Marianna Atort (1785 і 1791 гады)[7]; Agata Attartt (1795 год)[8]; Piotr Wincenty Atartt (1804 год)[9]; Kazimierz Jedert (1819 год)[10]; Justyn Jedort (1820 год)[11].

  1. ^ а б Cassar M. The Surnames of the Maltese Islands: An Etymological Dictionary. — Malta, 2003. P. 19.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 155.
  3. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 70.
  4. ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 87.
  5. ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
  6. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
  7. ^ Bolsie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  8. ^ Kołtyniany k. Szyłele, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  9. ^ Bolsie, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  10. ^ Dukszty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego
  11. ^ Dukszty, Geneteka baza Polskiego Towarzystwa Genealogicznego