Артавід
Выгляд
Артавід лац. Artavid | |
Hartvid | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Hart + Wid |
Іншыя формы | |
Зьвязаныя імёны | Відарт |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Артавід» |
Артавід — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Ардвіда або Гартвід (Ardois[1][2][a], Hartvid[4], Hartwidus[5]) і Відарт або Відэрд (Vidart[6], Widderd) — імёны германскага паходжаньня[7]. Іменная аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) паходзіць ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'[8][9], а аснова -від- (імёны ліцьвінаў Відмунд, Мельвід, Торвід; германскія імёны Widmund, Melvid, Torvid) — ад гоцкага wida 'повязь, злучэньне, моцнасьць' або ад гоцкага і германскага widus 'дрэва'[10].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: людеи на име Стерковичовъ и земль пустовских у в Оникъштенском повете… Романа Ямуновича Артовида (4 красавіка 1525 году)[11].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Заўвагі
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Polyptyque de l'Abbaye de Saint-Germain des Prés rédigé au temps de l'Abbé Irminon et publié par Auguste Longnon. T. 1. — Paris, 1895. P. 375.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 124.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 14, 124.
- ^ Hartvid, Nordic Names
- ^ Bigott B. Das Nekrolog des Klosters Ochsenhausen von 1494. — Stuttgart, 2010. S. 120.
- ^ Jungfer J. Germanisches aus Spanien // Politisch-Anthropologische Monatsschrift für Praktische Politik, für Politische Bildung und Erziehung auf Biologischer Grundlage. Jahrgang 6. — Leipzig, 1908. S. 710.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1570.
- ^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 12 (1522—1529). — Vilnius, 2001. P. 369.