Бэргарт (імя)

	Бэргарт; лац. Berhart
	Berhard
Паходжаньне
Мова(-ы)	германскія
Утворанае ад	Bero + Hardt
Зьвязаныя артыкулы
	якія пачынаюцца з «Бэргарт»

Бэргарт — мужчынскае імя.

Паходжаньне

Бэргарт (Berhard, Berahart^[1]) — імя германскага паходжаньня, добра засьведчанае для VIII—X стагодзьдзяў^[2]. Іменная аснова -бер- (-бір-) (імёны ліцьвінаў Бірын, Бірыбольд, Бэрвольд; германскія імёны Birin, Beribald, Berwoldus) паходзіць ад гоцкага baira^[3], германскага bero 'мядзьведзь'^[4], а аснова -гард- (-гарт-, -арт-) (імёны ліцьвінаў Бэйнарт, Ленарт, Мэйнарт; германскія імёны Beynart, Lenhardt, Meinhart) — ад гоцкага hardus 'моцны, цьвёрды'^[5]^[6].

У 1598 годзе ў Каралявецкім унівэрсытэце навучаўся Georgius Bernhardi, Regiomontanus Borussus, у 1610 годзе — Martinus Bernhardi, Olecensis Borussus, у 1627 годзе — Sigismundus Bernhardus, Gerdaviensis Borussus, у 1642 годзе — Michael Bernhardi, Rastenburgensis Prussus^[7].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: Berhardus dictus Clausgel (17 студзеня 1413 год)^[8].

Носьбіты

Бэргарт († 879) — біскуп Вэрдэну
Бэргарт Кляўзгайла († па 1413) — літоўскі баярын

Глядзіце таксама

Крыніцы

^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Nordhausen, 1856. S. 225.
^ Haubrichs W. Die Tholeyer Abtslisten des Mittelalters. — Minerva-Verlag Thinnes & Nolte, 1986. S. 52.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.
^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
^ Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.
^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.
^ Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 140, 187, 305, 433.
^ Lites ac res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. T. 2. — Posnaniae, 1892. S. 147.

[1] Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Nordhausen, 1856. S. 225.

[2] Haubrichs W. Die Tholeyer Abtslisten des Mittelalters. — Minerva-Verlag Thinnes & Nolte, 1986. S. 52.

[3] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 52.

[4] Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.

[5] Kremer D. Die Germanischen Personennamen in Katalonien // Estudis romànics. Nr. 14, 1972. S. 61.

[6] Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 123.

[7] Die matrikel der Universität Königsberg i. Pr. Bd. 1: Die Immatrikulationen von 1544—1656. — Leipzig, 1910. S. 140, 187, 305, 433.

[8] Lites ac res gestae inter Polonos Ordinemque Cruciferorum. T. 2. — Posnaniae, 1892. S. 147.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]