Таліла
| Таліла лац. Taliła | |
| Thalilo | |
| Паходжаньне | |
|---|---|
| Мова(-ы) | германскія |
| Утворанае ад | Dahl + суфікс з элемэнтам -л- (-l-) |
| Іншыя формы | |
| Варыянт(ы) | Талела |
| Зьвязаныя артыкулы | |
| якія пачынаюцца з «Таліла» | |
Таліла (Талела) — мужчынскае імя.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Таліла, пазьней Тэлелі (Thalilo, Tellelli[1][2]) — імя германскага паходжаньня[3][4]. Іменная аснова тал- (дал-) (імёны ліцьвінаў Дальман, Талімунт, Талмут; германскія імёны Dalman, Talamund, Talamot) паходзіць ад гоцкага tals 'дасьціпны, руплівы'[5] або ад германскага і стараангельскага deall 'славуты, ганарлівы'[6].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: светки… Микита Толиловичъ (29 лютага 1499 году)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Таляловічы — літоўскі шляхецкі род[8].
Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Andrade Cernadas J. M. O tombo de Celanova: estudio introductorio, edición e índices (ss. IX—XII). — Santiago de Compostela, 1995. P. 969.
- ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
- ^ Antonsen E. H. A concise grammar of the older Runic inscriptions. — Tübingen, 1975. S. 56.
- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1401.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. 5: Nazwy osobowe pochodzenia niemieckiego. — Kraków, 1997. S. 30.
- ^ Lietuvos Metrika. Knyga 5 (1427—1506). — Vilnius, 2014. P. 119.
- ^ Сьпіс шляхецкіх родаў, прозьвішчы якіх пачынаюцца на Т, Згуртаваньне беларускай шляхты