Сома (імя)

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Somo
Паходжаньне
Мова(-ы) германскія
Іншыя формы
Зьвязаныя імёны Саміла, Соман, Сомалт
Зьвязаныя артыкулы
якія пачынаюцца з «Сома»

Сома, Сума — мужчынскае імя.

Паходжаньне[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Асноўны артыкул: Імёны ліцьвінаў

Сома або Сума (Somo[1], Sumo) — імя германскага паходжаньня[2]. Іменная аснова сом- (сум-) паходзіць ад стараісьляндзкага some 'гонар'[3]. Сярод ліцьвінаў бытавалі імёны Саміла (Суміла), Соман (Суман), Сомалт. Адзначаліся германскія імёны Sumila, Sumuni, Somald.

У Прусіі бытавалі імёны: Sambor (1338 год), Sambit / Sambot / Sambud (1409 год)[4].

Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: подданый господарьский Балинскаго сорока Игнатъ Сомовичъ (10 жніўня 1540 году)[5]; Sthepan a Denis Somowiczy (1558 год)[6]; пану Ахрему Сомовичу (20 чэрвеня 1657 году)[7][a].

Носьбіты[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  • Ахрэм Самовіч (Сумовіч) — полацкі мешчанін, які ўпамінаецца ў 1657 і 1668 гадох[14]

На 1901 год існавалі два сяла з назвай Шумарава (Шумарова) у Мглінскім павеце Чарнігаўскай губэрні[15] (адзначалася старажытнае германскае імя Sumar[16]).

Заўвагі[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Таксама:
    • Самбут: пустовщине… а Сомбутову (15 сакавіка 1516 году)[8];
    • Сумонт (адзначалася старажытнае германскае імя *Sunjamundus[9][10], *Suniamundus[11]): чоловеки… Сумонътовичъ (1440—1492 гады)[12], Samantany (1744 год)[13]

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule. T. III: Les noms de personnes contenus dans les noms de lieux. — Paris, 1985. P. 448.
  2. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1353.
  3. ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 201.
  4. ^ Trautmann R. Die altpreußischen Personennamen. — Göttingen, 1925. S. 85—86.
  5. ^ Акты издаваемые Виленской археографической комиссией. Т. 17. Акты Гродненского земского суда. — Вильна, 1890. С. 135.
  6. ^ Писцовая книга Гродненской экономии с прибавлениями, изданная Виленской Комиссией для разбора древних актов. Ч. 1. — Вильна, 1881. С. 351.
  7. ^ Полоцк. — Минск, 2012. С. 672.
  8. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 9 (1511—1518). — Vilnius, 2002. P. 184.
  9. ^ Piel J. M. Os nomes germânicos na toponímia portuguesa // Boletim de Filologia. T. VI, 1940. P. 336.
  10. ^ Crespo Pozo J. S. Interpretación de algunos curiosos topónimos de Redondela y de sus municipios // Grial: revista galega de cultura. Nr. 29, 1970. P. 350.
  11. ^ Antroponimia Altomedieval en Galicia (4ª Ed.), Celtiberia.net — Prehistoria, Protohistoria e Historia antigua
  12. ^ Lietuvos Metrika. Knyga 3 (1440—1498). — Vilnius, 1998. P. 27.
  13. ^ Diecezja Wileńska, 1744, Pawet, 20 лютага 2011 г.
  14. ^ Историко-юридические материалы, извлеченные из актовых книг губерний Витебской и Могилевской, хранящихся в Центральном архиве в Витебске. Вып. 25. — Витебск, 1894. С. 369.
  15. ^ Список населенных мест Черниговской губернии, имеющих не менее 10 жителей, по данным за 1901 год. — Чернигов, 1902. С. 11.
  16. ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 1368.