Дротвіл
Дротвіл лац. Drotvił | |
Паходжаньне | |
---|---|
Мова(-ы) | германскія |
Утворанае ад | Drodo + Wilo |
Іншыя формы | |
Варыянт(ы) | Друтвіл, Дродвіл |
Зьвязаныя артыкулы | |
якія пачынаюцца з «Дротвіл» |
Дротвіл, Друтвіл, Дродвіл — мужчынскае імя і вытворнае ад яго прозьвішча.
Паходжаньне
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Труда або Дрода (Trudo, Drodo) і Віла (Wilo) — імёны германскага паходжаньня[1][2]. Іменная аснова -друд- (-трут-, -трот-) (імёны ліцьвінаў Гаўдрут, Гендрута, Кондрут; германскія імёны Gautrude, Genedrudis, Cundrud) паходзіць ад гоцкага і германскага þruþs 'мажнасьць, веліч'[3], а аснова -віл- (імёны ліцьвінаў Вільбут, Вільгейда, Мунтвіл; германскія імёны Willebut, Williheid, Muntwil) — ад гоцкага wilja 'воля'[4]. Адзначалася старажытнае германскае імя Truduildis (Trud-uildis)[5].
Варыянты імя ў гістарычных крыніцах: а Миколая Друтвила с Вилейков (26 кастрычніка 1650 году)[6]; Jan Drodwił (1690 год)[7].
Носьбіты
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Дротвілы (Drotwiłł) — літоўскі шляхецкі род з Троцкага павету (ваколіцы Жыжмараў)[8].
Глядзіце таксама
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]Крыніцы
[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]- ^ Förstemann E. W. Altdeutsches Namenbuch. Bd. 1: Personennamen. — Bonn, 1900. S. 423, 1591.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l’ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 76.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 19.
- ^ Дайліда А. Пачаткі Вялікага княства Літоўскага: ад стварэння да Крэўскай уніі / Рэц. С. Тарасаў. — Менск, 2019. С. 17.
- ^ Morlet M.-T. Les noms de personne sur le territoire de l'ancienne Gaule du VIe au XIIe siècle. T. I: Les noms issus du germanique continental et les créations gallo-germaniques. — Paris, 1971. P. 76.
- ^ Тяжбы литовских крестьян и жителей местечек с управителями имений: сборник документов. Ч. 1. — Вильнюс, 1959. С. 269.
- ^ Metryka Litewska. Rejestry podymnego Welkiego Ksiestwa. Księstwo Żmudzkie 1690 r. — Warszawa, 2009. S. 27.
- ^ Malewski Cz. Rodziny szlacheckie na Litwie w XIX wieku. — Warszawa, 2022. S. 261.