Вількі
Вількі | |||||
лет. Vilkija | |||||
Вількі з боку Нёману | |||||
| |||||
Першыя згадкі: | 1364 | ||||
Краіна: | Летува | ||||
Павет: | Ковенскі | ||||
Раён: | Ковенскі | ||||
Староства: | Вількаўскае | ||||
Плошча: | 2,69 км² | ||||
Насельніцтва (2018) | |||||
колькасьць: | 1910 чал. | ||||
шчыльнасьць: | 710,04 чал./км² | ||||
Часавы пас: | UTC+2 | ||||
летні час: | UTC+3 | ||||
Тэлефонны код: | 27 | ||||
Паштовы індэкс: | LT-54227 | ||||
Геаграфічныя каардынаты: | 55°3′ пн. ш. 23°35′ у. д. / 55.05° пн. ш. 23.583° у. д.Каардынаты: 55°3′ пн. ш. 23°35′ у. д. / 55.05° пн. ш. 23.583° у. д. | ||||
Вількі на мапе Летувы ![]() ![]() Вількі | |||||
![]() |
Ві́лькі (лет. Vilkija) — горад у Летуве, на правым беразе Нёману. Цэнтар староства Ковенскага раёну Ковенскага павету. Насельніцтва на 2018 год — 1910 чалавек. Знаходзяцца за 25 км ад Коўна, на аўтамабільнай дарозе Коўна — Юрбург.
Вількі — магдэбурскае места гістарычнай Жамойці, якое ўлады Летувы абвясьцілі часткай этнаграфічнага рэгіёну «Аўкштайція».
Назва[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Гісторык Павал Урбан у сваёй кнізе «Старажытныя ліцьвіны» зьвязвае назву Вількаў зь племем вількаў (вільцаў), ці велетаў, іначай званых люцічамі[1].
Гісторыя[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
Упершыню ўпамінаюцца ў 1364 годзе. У 1388 годзе тут збудавалі крыжацкі замак Wildenberg. У 1792 годзе атрымалі Магдэбурскае права.
Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]
- ^ Урбан П. Старажытныя ліцьвіны: мова, паходжаньне, этнічная прыналежнасьць. — Менск: 2001. С. 69.
|